91
beren iets meer over hen aan de weet te komen. Om met Dubois
te beginnen: dat Henry Hope een Zuid-Nederlander betrok bij de
bouw van zijn huis is niet zo vreemd. Maar weinig Noordneder
landse architecten kwamen in aanmerking, en het is de vraag of
zij aan de voor hen waarschijnlijk ongewone wensen van Hope
wilden voldoen. In de Zuidelijke Nederlanden waren meer archi
tecten met geavanceerde ideeën. Het modieuze neo-klassicisme
had hier, door de banden met Oostenrijk en het contact met
Frankrijk, veel meer dan in de Republiek opgang gemaakt. Toen
Dubois begon met zijn werk voor Hope was hij nog heel jong
23 jaar maar wat hij te bieden had was goed. Jean-Baptiste
Dubois werd opgeleid aan de Koninklijke Academie voor Schone
Kunsten in Antwerpen. Volgens gegevens uit het archief van de
Academie was hij in 1777 een volwaardig architect en beeldhou
wer. In 1796 werd hij leraar aan de Antwerpse Academie, en in
1804 lid van het bestuur. Dubois was ongetwijfeld een „veelbelo
vende" jongeman, en zal om die reden ook door Henry Hope zijn
aangetrokken voor de uitvoering van zijn project. Volgens Goetg-
hebuer was Dubois de architect van het kasteel van Waasmunster
in Vlaanderen. De bouw van dit nog bestaande kasteel had welis
waar lang na die van „Welgelegen" plaats, omstreeks 18 13, maar
bij vergelijking blijken er elementen van overeenkomst tussen bei
de bouwwerken. Het zou te ver voeren deze hier te geven. Dat
Dubois „Welgelegen" goed moet hebben gekend, lijdt echter geen
twijfel.
Zoals eerder vermeld werd, was nog een Zuid-Nederlander be
trokken bij „Welgelegen": de beeldhouwer Godecharle; ook dit is
niet verwonderlijk, want in de Republiek waren maar weinig goe
de beeldhouwers te vinden.
De jaren dat Triquetti consul was, overigens niet in Den Haag
maar in Amsterdam, lopen min of meer parallel met die van de
bouw van „Welgelegen". Hij werd bij Resolutie van de Staten-
Generaal aangesteld in 1776, en in 1789 „op deszelfs verzoek
gedimiteert", hetgeen wil zeggen dat hij zijn funktie vrijwillig
neerlegde. En in 1789 naderde „Welgelegen" zijn voltooiing.
Henry Hope en Triquetti moeten elkaar hebben gekend via han
delscontacten. Triquetti staat te boek als „consul de marine" en
