„De beteekenis van dit wijdsch repertorium zal nog toenemen
naarmate de beschreven monumenten voorgoed verdwijnen"36).
Dat deze sombere woorden niet onterecht waren bewees een tel
ling door J.H. Kersten in 1928, twintig jaar na het verschijnen
van het boek. Van de 433 gevels die Van der Steur beschreef
waren er toen 131 geheel verdwenen, 112 door verandering der
onderpui of anderszins ontsierd en 31 veranderd of gemoderni
seerd. „36% was dus nog ongewijzigd, 30% tot puin geslagen en
33% verminkt"37). Het zou de moeite waard zijn deze telling in
1978 nog eens te herhalen!
Anno 1976 mag wel vastgesteld worden dat het bestuur van
„Haerlem" zo kort na de oprichting, met dit werk een zeer goed
figuur sloeg. Het is tot op heden een standaardwerk gebleven voor
een ieder die zich met de Haarlemse bouwkunst bezig houdt en
het boek is ongetwijfeld de belangrijkste publikatie uit de 75 jaren
die zijn verstreken sedert de oprichting van „Haerlem".
1907 J. Huizinga, Over de oudste geschiedenis van Haarlem,
Haarlem 1907, 36 blz., ing.
Het jaar 1907 was een gelukkig jaar want ook de gedrukte voor
dracht van dr. J. Huizinga, de latere Leidse hoogleraar in de ge
schiedenis, behoort tot de belangrijke verenigingspublikaties.
Dr. Huizinga hield in februari 1907 deze voordracht voor de leden
van „Haerlem" en nog in hetzelfde jaar kon dit boekje gratis aan
de leden worden toegezonden. Het werd daarna voor 0,75 ver
krijgbaar gesteld en raakte in 1922 uitverkocht38). De inhoud van
deze voordracht is een bewerking van een deel van het artikel: De
opkomst van Haarlem, van Huizinga's hand dat in 1905 en 1906
in het 4e en 5e deel van de 4e reeks Bijdragen voor Vaderland-
sche Geschiedenis en Oudheidkunde verscheen.
Deze uitgave van „Haerlem" werd later in Huizinga's Verzamelde
Werken, deel I, Haarlem 1948, blz. 365-389, herdrukt39).
1909 J.W. Enschedé, De Sint-Bavo of Groote Kerk te Haarlem,
Haarlem (1903), 16 platen met 20 blz. tekst, groot folio, in een
omslag.
Vincent Loosjes had in 1903 dit werk van J.W. Enschedé uitgege-
165
