werd echter vergroot doordat het ministerie de eis stelde dat aan
verschillende aannemers een prijsopgave zou worden gevraagd,
hoewel „Hendrick de Keyser" reeds een redelijke offerte ontvan
gen had van de firma Huurman te Delft. De twee mede-inschrijvers
bleken hun collega dit werk niet te misgunnen, zodat de firma
Huurman toch de opdracht kreeg. Wel was de prijs een stuk hoger
geworden en waren opnieuw vele maanden verloren gegaan. Einde
lijk kon begin 1968 met de uitvoering worden aangevangen, vijf
jaar nadat het aanvankelijke plan was opgesteld.
De belemmeringen zouden nog niet van de baan zijn. De pogingen
de woning aan de Wijdesteeg ontruimd te krijgen bleven vruchte
loos. De bewoners hebben het er nog acht jaar uitgehouden. Zij
betaalden weinig huur, verlangden desondanks kostbaar repara-
tiewerk en deden geen moeite elders een veel duurdere woning te
betrekken. Eerst in 1976 kwam het huis leeg. De restauratie van
dit onderdeel is dus achterwege gebleven. Het herstel van de ach
tergevel van het hoekpand moest daardoor slechts provisorisch
blijven. Ook kon door deze gang van zaken niet worden nagegaan
hoe de situatie aan de achterkant van dit hoekhuis vroeger is
geweest. Was in 1966 onderkend dat de ontruiming van Wijde
steeg 3 weinig kans maakte dan had die woning buiten het plan
voor de eerste fase kunnen worden gehouden en zou de uitvoering
twee jaar eerder klaar zijn geweest.
In het jaarboek 1969 kon worden vermeld dat de kappen en
geveltoppen weer in goede staat waren gebracht. Nadien maakte
de firma Holtring aanstalten de beganegrond te verlaten. Ook de
verdiepingen van het hoekhuis kwamen vrij en op 23 rood woon
de nog slechts één persoon. De tweede fase van de restauratie
werd nu verder voorbereid. Het aannemersbedrijf Huurman stond
eind 1970 weer klaar om te beginnen. Het zou echter al te mooi
zijn geweest indien alles nu ineens vlot kon verlopen. Wonen aan
het Spaarne kan ook voor „krakers" aantrekkelijk zijn. Weer be
gon een periode van wachten tot deze plotselinge indringers ande
re woonruimte zou zijn toegewezen. Bijna vier jaren gingen daar
mee heen. Het werd de vereniging „Hendrick de Keyser" kwalijk
genomen dat het zo lang duurde aleer de restauratie werd hervat.
Zij verkeerde echter in een machteloze positie. Geprobeerd werd
322
