beneden- en bovenwoning met daarnaast twee achttiende-eeuwse
raamkozijnen die waren voorzien van een indeling uit ongeveer
1860.
Een in het archief van de rijksdienst voor de monumentenzorg
gevonden foto uit het laatste kwart van de vorige eeuw werd
uitgangspunt voor de gevelrestauratie. Opmerkelijk op die foto is
vooral de achttiende-eeuwse deuromlijsting van het hoekhuis. De
ze deurpartij is zorgvuldig gereconstrueerd. De drie ramen daar
boven, welke omstreeks 1890 vakkundig naar onder toe zijn ver
lengd, werden overeenkomstig de afbeelding weer op de oude
maat gebracht. De cordonband kwam daarbij terug op de oor
spronkelijke hoogte; het aantal natuursteenblokjes ter weerskan
ten van de ramen op deze band is tot het oorspronkelijke getal
verminderd. De drie rijen ramen boven de eerste verdieping her
kregen alle een achttiende-eeuwse indeling. De foto getrouw vol
gend werden de ruitjes van nummer 23 iets groter gemaakt dan
die van het hoekhuis. Deze raamkozijnen bleken de pengaten te
bevatten van de middenstijl en de tussendorpel, uit de tijd dat het
nog kruiskozijnen waren.
De eerste cordonband boven de beganegrond zat van oorsprong in
beide gevels op gelijke hoogte. Dit is te zien op een foto uit 1859,
op te nemen in het Jaarboek 1977.De band van de linker gevel is
bij de restauratie gelaten op de lagere plaats waar hij kort na
1860 werd aangebracht. De gevelindeling loopt hierdoor als het
ware mee met het naar links aflopende straatpeil, hetgeen optisch
gunstig is. De foto waarnaar de gevels zijn aangepast staat afge
drukt in het jaarverslag 1974 van de vereniging „Hendrick de
Keyser".
Met het bovenstaande zijn we nog niet geheel op beide gevels
uitgekeken. Uiterst links is een smalle verticale strook metselwerk
zichtbaar. Deze is een restant van de gevel die gestaan heeft op de
plaats waar nu een groot gat is. Eertijds was daar de bierbrouwerij
„De Mouthaen". De kaart van Nautz, gemaakt in 1822, toont
reeds een open plek. De gevelstrook blijkt de kopkant van de
gepleisterde zijmuur te zijn. In feite heeft deze muur dus bij de
gesloopte belending behoord. De muur moest blijven staan omdat
het huis 23 geen eigen bouwmuur had. Het zou dus kunnen zijn
325
