vermeld: „In het jaar 1886 zijn deeze Vleugels hier aangebouwd door de heer Sogger als architect en de Heeren Baarse, Van Meurs en Dobbers, timmerman en door de Baas Breed als metse laar. Jan van Leende. 11 februari begonnen en 20 april volbragt. Zocher heeft beide toevoegingen geheel in de stijl van het huis gehouden. Een bouwtijd van ruim twee maanden lijkt onwaar schijnlijk kort voor dit karwei, maar we moeten het arbeidstempo van vroeger niet onderschatten. De opdracht tot deze vergroting is waarschijnlijk verstrekt door Angélique A.L.C. van Brienen, die Eindenhout in 1884 van haar vader erfde. Zij was prinses d'Hennin, wegens haar huwelijk met Simon Gérard, graaf d'Al- sace, prince d'Hennin. Het gebouw geeft de indruk, geheel uit hout te zijn samengesteld. Achter de beplanking gaan echter tamelijk zware gemetselde muren schuil. Mevrouw Sterck-Proot schrijft in haar eerderge noemde artikel over „dit in stevig eikenhout opgetrokken huis". Bij het speuren naar de geschiedenis van een gebouw wordt aan de bouwkundige samenstelling meestal weinig aandacht besteed. Het schotwerk is niet van eikehout maar van grenehout. De planken zijn bijzonder breed en van een opmerkelijke kwaliteit. Zij kwamen bij de restauratie merendeels in uitstekende conditie onder de verflaag te voorschijn. Vermoedelijk heeft men ze aangebracht om de indruk te wekken dat de gevels uit lagen natuursteen zouden zijn opgebouwd. Het opnieuw schilderen kostte vele tienduizenden guldens. De nu toegepaste kleur komt overeen met die van de eerste op het hout aangetroffen verflaag. Tot de rose kleur van het fries is besloten omdat een oude afbeel ding die tint te zien gaf. Kenmerkend voor het gevelbeeld waren ook de ter weerszijden van de ramen aangebrachte zonneblinden. Deze donkergroen geschilderde elementen bestonden uit raam werken met schuine latten. Herplaatsing werd veel te kostbaar, mede door het vele schilderwerk. Zulke dingen waren slechts mogelijk toen het uurloon van een vakman niet meer dan enkele dubbeltjes bedroeg. Aan de voorkant overheerst de monumentale middenpartij met de vier zuilen en het driehoekige tympaan daarboven. De archi tect heeft een bepaald effect willen bereiken door het huis precies 343

Krantenviewer Noord-Hollands Archief

Jaarverslagen en Jaarboeken Vereniging Haerlem | 1977 | | pagina 345