Gerard Joosten
Die dienstvaardigheid heeft hem ook vele vrienden bezorgd in de
kringen van het Haarlemse amateurtoneel, hij was bij verschei
dene verenigingen een graag geziene gast, niet alleen omdat hij
een speler was met veel talent, maar ook omdat hij geen enkele
pretentie had, zijn rol kritisch behandelde en zich volledig inzette
om een voorstelling te doen slagen. Kees Reinalda was nog in
zoverre een acteur van het oude slag, dat hij zich niet meeslepen
iet door modieuze grillen. Een rol moest voor hem helemaal echt
zijn, hij moest er in kunnen geloven, anders begon hij er niet
aan.
Velen zullen nog de beste herinneringen bewaren aan de karakte
ristieke rollen, die hij op het toneel gebracht heeft, het zijn er
teveel om op te noemen. Ik memoreer slechts zijn creatie van
Ellioth Nash in „Het Prieel" van Alec Coppel (zie bijgaande foto)
om nog eens vast te stellen, dat het publiek telkens weer genoten
heeft van deze man, die altijd zichzelf bleef en pas in opstand
kwam, wanneer naar zijn smaak de goede stijl en de eerlijkheid
geweld werden aangedaan. In die gevallen liet hij het beslist afwe
ten.
Van die goede smaak getuigde hij herhaaldelijk met de exposities,
die hij geregeld in „Het huis in de duinen" organiseerde. Hij gaf
kunstenaars graag de kans hun werk te tonen, juist in de sfeer van
het bejaardencentrum als om te bewijzen, dat het leven niets met
leeftijd te maken heeft, wel met de wil erzoveel mogelijk van te
maken. Kees Reinalda heeft er heel veel van gemaakt.
438
