Marinus Adam
2 augustus 1900-30 mei 1977
In de voorzomer van 1977, op de tweede Pinksterdag, is na een
kortstondige ziekte de toonkunstenaar en dirigent Marinus Adam
overleden. Het bericht van zijn heengaan is door zijn vele vrien
den, in het bijzonder door hen, die zich door de muziek met hem
verbonden wisten, met ontroering vernomen. Zij dachten aan de
vele concerten, waarop hij hen gedurende zijn veeljarige loop
baan als dirigent van het Noordhollands Philharmonisch Orkest
zoveel muzikale genieting heeft kunnen schenken. Getroffen
waren ook de vele leerlingen, die door hem in de praktijk van
instrumentaal spel of in de kunst van het componeren werden
ingewijd.
Allen beseften weer de bijzondere betekenis, die Marinus Adam
voor hen persoonlijk en voor het Haarlemse muziekleven heeft
gehad, niet het minst door het opbouwende en behoudende werk,
dat hij verrichtte voor het ensemble, dat het meest de inhoud van
zijn leven heeft bepaald: het Noordhollands Philharmonisch
Orkest. Dit orkest heette nog Haarlems Muziekkorps, toen hij in
1918, op achttienjarige leeftijd, door de dirigent Ch.P. W. Kriens,
Adams leraar aan het Conservatorium van zijn geboorteplaats
Den Haag, als klarinettist en alt-violist daarin werd opgenomen.
Later vroeg Eduard van Beinum, die in 1927 dirigent van het
reeds tot Haarlemse Orkest Vereniging (H.O.V.) omgedoopte
439