heeft gewoond, in totaal een jaar, doch telkens trok hij terug naar
Amsterdam.
Wat zocht hij hier; alleen een bezoek aan de Haarlemse kermis?
Nee, ook hier speelt de familie Metz een belangrijke rol. Op 16
mei 1719 kocht namelijk Arnold Metz, wonende te Amsterdam,
van de erfgenamen van Anthony Coesen een huis met erf,
„zijnde boven mensenheugenis een neringrijke en zeer wijd
vermaarde herberg, genaamd het Vergulde Vlies of de Goude
Leeuw, staande aan de noordzijde van de Grote Kerk aan de
Grote Markt, met twee uitgangen in de Schoolsteeg, voor 6700
gulden contant geld"23). Tegenwoordig is dit het rechterge
deelte van de bioscoop „Studio".
Na zijn overlijden kwam zijn vrouw Anna Helot als erfgename in
het bezit van „Het Vergulde Vlies" en na haar huwelijk met Jan
Hendrik Metz werd hij mede-erfgenaam
Op 11 november 1737 werden Jan Hendrik Metz en zijn vrouw in
Haarlem ingeschreven. Zij vestigden zich niet in „Het Vergulde
Vlies", maar in de Damstraat24).
De reden daarvan is waarschijnlijk geweest dat er al een Metz
als waard in woonde, namelijk Georg Wilhelm (Willem) Metz,
een jongere broer van Jan Hendrik die in 1734 met een dochter
van Anna Helot en Arnold Metz was getrouwd. Deze Anna
Wilhelmina Metz was dus met een broer van haar stiefvader
getrouwd. Na hun huwelijk waren ze naar Haarlem vertrokken.
Zo was Cajanus dus van een goed logeeradres verzekerd.
Wanneer Anna Helot in 1739 komt te overlijden, is het Georg
Willem die bij de boedelscheiding de herberg in bezit krijgt25). In
dezelfde akte, opgemaakt door notaris Frangois Jacob Gallé op
24 juni 1739, is er sprake dat Cajanus de gebroeders Metz geld
heeft geleend volgens een onderhands contract, met als onder
pand de herberg op de Grote Markt. Daarover lezen we meer
wanneer Cajanus op 7 november 1739 voor dezelfde notaris
verschijnt om Barent Loman uit Haarlem te machtigen om uit zijn
naam voor de Haarlemse schepenen te bekennen dat de ge
broeders Metz 3000 gulden tegen 7% per jaar op lijfrente heb
ben geleend. Ze moesten ieder half jaar de gerechte helft beta
len, met ingang van 1 oktober 1738 tot aan de dood van Caja
nus26).
De gebroeders Metz stonden echter niet te springen om aan hun
verplichtingen te voldoen. Maar wanneer Cajanus in 1741 naar
Engeland vertrekt, maken zijn twee gemachtigde zaakwaarne
mers er dadelijk werk van. Al op 10 november 1741 deelt Frede-
rik Ankersmit aan notaris Gallé mee, dat Cajanus nog niets van
de gebroeders Metz aan rente heeft ontvangen, zelfs niet na
21
