Als Haarlemse schilders moeten Jacob van Campen en
Cornelis Vroom elkaar ongetwijfeld gekend hebben. Beiden
waren nauw bevriend met Pieter Saenredam. Bovendien
wordt in een inventaris een landschap van Cornelis Vroom
vermeld met figuren van de hand van Jacob van Cam-
pen(8). In Stockholm, in het National-museum, is het schil
derij De Bloemenverkoopster, waarvan Cornelis Vroom
naar alle waarschijnlijkheid het landschap geschilderd
heeft, terwijl de figuren zijn toe te schrijven aan Jacob van
Campen. Ook met Constantijn Huygens heeft Cornelis
Vroom voor zijn werk te Honselaersdijck contact gehad.
Cornelis Vroom heeft het landschap geschilderd in een
schilderij afkomstig uit het bovengenoemde huis van Huy
gens te 's-Gravenhage. Dit schilderij stelt het Vinden van
Moses voor. De figuren zijn waarschijnlijk geschilderd door
Paulus Bor.
Na afbraak van het huis van Huygens in 1895 is dit schilderij
in het Rijksmuseum te Amsterdam gekomen. Uit brieven
van Huygens is bekend dat zijn huis in 1637 vrijwel klaar en
ingericht is. Het schilderij met het Vinden van Moses was
toen waarschijnlijk al aangebracht. Verder zijn er in de 19de
eeuw drie brieven van Cornelis Vroom aan Huygens uit de
periode 1642-1648 op een veiling bij Sotheby's in Londen
verschenen. Eén brief uit 1648 is onlangs teruggevon-
den(9). Uit een andere brief blijkt dat Vroom twee schilde
rijen zal leveren aan stadhouder Willem II.
Samenvattend mag men vaststellen dat de landschappen
van Cornelis Vroom in intellectuele, hoofse kringen ge
waardeerd werden.
Nu men kan aannemen dat het Hollands-arcadisch karakter
van het werk van Vroom duidelijk is beïnvloed door uit Italië
afkomstige literaire ideeën, dient men zich af te vragen hoe
de uiterlijke vorm van Vrooms landschappen tot stand is
gekomen.
Bij het begin van zijn carrière als landschapsschilder om
streeks 1620 hadden in Haarlem vele vernieuwingen in het
landschap hun vorm gekregen. Deze vernieuwingen waren
voornamelijk opgetreden in tekeningen en grafiek van
Esaias van de Velde, Willem Buytewech en Jan van de
Velde. Er was een nieuw compositieschema ontwikkeld
waardoor men een grotere illusie van ruimte kon wekken.
Een diagonaal de diepte inlopende boomcoulisse aan een
water of aan een weg werd een veelgebruikt middel. Dit
motief is afkomstig uit Italië, uit de landschappen van Adam
Elsheimer, een zeer invloedrijke Duitse schilder die ca. 1600-
1610 in Rome werkzaam was. Zijn werk werd in Haarlem
bekend door de gravures van Hendrick Goudt, een Hollan-
