aannemer Nieuwenhuizen uit Heemskerk bleek de werk
zaamheden voor een aanvaardbare prijs voort te willen
zetten. De samenwerking met deze firma verliep bijzonder
gunstig. De oplevering wordt in april 1980 verwacht. Teza
men met Korte Wijngaardstraat 14 zal het aantal gerestau
reerde Diogenesmonumenten dan gekomen zijn op
drieëntwintig, met een wooncapaciteit van zesenveertig
eenheden.
Wat gaat er nu verder gebeuren? Al sinds 1975 wordt
getracht de restauratie van Donkere Spaarne 50 van de
grond te krijgen. De pogingen strandden op de onzekere
bestemming van het grote achterterrein. Daar staat een nog
op te ruimen restant van een voormalig bedrijfsgebouw,
waar iets anders voor in de plaats moet komen. Hoewel
nieuwbouw geen taak van Diogenes" is, liet het bestuur
enkele plannen maken. Dank zij een nieuw idee van een
van de bestuursleden is er nu een voorstel aanhangig ge
maakt dat kans van slagen lijkt te hebben. De restauratie
van het monument is daarvan afhankelijk, want het betref
fende terrein kan slechts via het oude huis worden bereikt.
Aan het een kan dus niet zonder het ander worden begon
nen.
De vorig jaar in uitzicht gestelde aanpak van Lange Begij
nestraat 8/hoek Lombardsteeg moest wegens het uitblij
ven van een subsidietoezegging in de wachtkamer worden
gezet. Voorzitter Arnoldy probeerde de deur open te hou
den en hield het overleg gaande. Gelukkig wist hij te be
werkstelligen dat de aanvankelijke afwijzing plaats maakte
voor de bereidheid deze restauratie aisnog in het beperkte
subsidiebudget in te passen. Er is dus een kans dat in de
loop van 1980 met dit werk begonnen zal kunnen worden.
Dat is ook wel nodig, want we moeten „Diogenes" elk jaar
minstens op één plek in de stad aan de gang kunnen zien.
Dit geval heeft een ietwat ongewoon aspect. De eigenaar,
die tevens bewoner en exploitant van de winkel is, staat het
huis namelijk om niet aan de stichting af. Hij treedt vervol
gens op als huurder, tegen een vooraf overeengekomen
huursom. De kosten van de restauratie en de woning
verbetering komen daarbij uiteraard voor rekening van
„Diogenes". Een dergelijke gang van zaken verdient na
volging. Er wordt mee erkend dat de instandhouding van
monumenten meer tot de taak van een stichting dan tot die
van een particulier behoort.
Ook het gemeentebestuur heeft er al enige keren blijk van
gegeven de restauratie van woonhuismonumenten meer te
zien als een aangelegenheid van „Diogenes" dan van zich
zelf. Verscheidene gemeentelijke eigendommen werden
