beelden uit dit imposante geheel behoren tot de hoogte
punten uit de geschiedenis van de naoorlogse verzets-
monumenten.
In de oorlogsjaren had Mari Andriessen trouwens ook zelf
zijn sporen verdiend. In zijn huis vergaderde een verzets
groep waar onder anderen Hannie Schaft en Truus Over
stegen bij hoorden. In zijn atelier stond een levensgroot
gipsmodel van een madonnabeeld, dat hij in opdracht
maakte voor een Brabants kapucijnenklooster. Het beeld
kwam maar niet af en geen wonder ook, want het diende als
wapenarsenaal voor die verzetsgroep. In de holle buik van
het beeld zaten hun geweren en stenguns verborgen. Geen
Duitser die bij huiszoeking op het idee zou komen te onder
zoeken wat de Heilige Maagd daar in haar schild voerde. Zij
was inderdaad de „Onverwinbre Krijgsheldin", zoals zij in
een van de ouderwetse Marialiedjes genoemd wordt.
Het huis lag bijzonder gunstig op een strategische plek, het
stak een eind naar voren, zodat je de Wagenweg kon afkij
ken of de kust veilig was. Bovendien was het vlak naast het
bos achter het Huis met de Beelden. Als er onraad was
konden de leden van de groep achterom door het bos
verdwijnen. Eén keer, bij een onverwachte huiszoeking in
oktober 1944, heeft het leven van Mari Andriessen zelfs aan
een zijden draad gehangen, maar de SS'er had goddank
niets gemerkt en niets gevonden.
In het boekje van Ton Kors over Hannie Schaft heeft Mari
Andriessen zelf over die inval het een en ander verteld (pag.
90 e.v.).
Het Mariabeeld werd na de oorlog voltooid en bij de kapucij
nen afgeleverd. Toen was zij weer de ,,Regina Pacis", de
Koningin des Vredes.
Een nationaal monument van geheel andere aard is zijn
standbeeld van Lely, de ontwerper en pionier van de
Zuiderzeewerken. Dit is een symbool van de eeuwige con
stante in de Hollandse historie: de strijd tegen het water.
Zoals Marsman het al zei in zijn beroemde gedicht aan
Holland:
en in alle gewesten
wordt de stem van het water
met zijn eeuwige rampen
gevreesd en gehoord."
Aan het begin van de Afsluitdijk, in die geweldige ruimte,
staat Lely op zijn voetstuk, turend naar de horizon, zijn
bronzen jas wapperend in de zeewind.
Dit is niet Holland op zijn smalst, maar Holland op zijn best,
zowel in de man die er staat afgebeeld als in de man die
