Mgr. A.H. Huijboom
2 november 1911-
24 november 1982
Joviaal en blijmoedig, een onverwoestbare optimist: zo
was pastoor Antonius Hendricus Huijboom. In mei 1979
per trein op reis naar Rome werd hij na aankomst in
Luzern zo ernstig ziek, dat hij in een ziekenhuis moest
worden opgenomen. Na veertien dagen was hij dermate
hersteld, dat hij per vliegtuig naar huis mocht terugke
ren. Wie met hem begon over een mislukte vakantie
kreeg te horen: 'Wat heb ik geboft, dat mij dit in Zwitser
land overkwam en niet in Rome. Wantzo'n mooi zieken
huis als in Luzern hebben ze in Rome vast niet!' Op zijn
grafsteen komt te staan: 'Vacare Deo', welke Latijnse
spreuk hij graag vertaalde met: 'Voor altijd op vakantie
bij God.' Met zijn blijmoedig geloof heeft hij in zijn leven
ontelbare mensen bemoedigd.
Op 2 november 1911 werd hij in het toenmalige Schoten
geboren. Na zijn priesterstudies in Heemstede en War
mond werd hij op 11 juni 1938 priester gewijd. Twintig
maanden was hij kapelaan in Hoofddorp. Op 27 april
1940 - kort voor de Duitse invasie in Nederland - werd
hij benoemd tot kapelaan te Heemskerk. In de vredige
rust van het toen nog zo landelijke Heemskerk werd de
jonge Huijboom zeer actief in het ondergronds verzet
tegen de Duitsers. De ellende, die anderen moesten
doormaken, liet hem niet met rust. Toen jonge en oude
re Heemskerkers werden afgevoerd om in Duitsland te
gaan werken, voelde hij zich gedwongen met hen mee
te gaan, om ze moreel te steunen en pastoraal te bege
leiden. Het is er niet van gekomen. Het werd hem door
de nuntiatuur in Den Haag ten sterkste ontraden. Toen
hem in Heemskerk de grond onder de voeten te heet
werd, verplaatste de bisschop van Haarlem, mgr. J.P.
Huibers, hem op 19 augustus 1944 naar Hillegersberg.
Voor zijn aandeel in het verzet tijdens de oorlogsjaren
werd hem op 3 mei 1982 in het raadhuis van Heemskerk
het Verzetskruis 1940-1945 uitgereikt. Vermoedelijk
waren zijn activiteiten tijdens de oorlog voor de bis
schop aanleiding om hem in januari 1949 te betrekken
in het diocesane jeugdwerk en wel als aalmoezenier van
de Katholieke mannelijke en vrouwelijke Arbeiders
jeugd - K.A.J, en V.K.A.J. - in het bisdom Haarlem.
Daarvoor nam hij zijn intrek in het Van Nispenhuis aan
de Stadhouderskade te Amsterdam. In 1952 volgde zijn
benoeming tot nationaal aalmoezenier van de Kajot-
tersbeweging in Nederland. Zijn inspirator was de Bel
gische mgr. J. Cardijn, de vader van de Internationale
Kajottersbeweging. De stelling van Cardijn was: zij
moeten het zelf doen. Dit was aalmoezenier Huijboom
183
