Wie was Bunge? Stoops eerste bezoek op Kareoi Robert eenige menschen ervoor op te warmen. Nijme gen en Groningen doen hun best om het orgel te krij gen. Daarom is groote spoed noodig. Ik zei daarom aan Robert dat ik wel wil helpen en meen dat, zal het orgel niet aan Haarlem ontgaan, noodig is direct de hand erop te leggen. Ik zegde toe om als het niet meer dan 12 mille kosten zou met Bunge samen dit te willen fourneeren. Robert zal naar Bunge gaan en mij dan morgenavond telefoneeren'. Robert deelde voorts nog mee dat een goed orgel een levenskwestie was voor de Haarlemse Sociëteit 'Veree- niging die in haar gebouw aan de Lange Begijnestraat een concertzaal exploiteerde. Veel stukken werden 'te genwoordig' met orgel geschreven, zodat de keuze van uit te voeren muziekwerken enorm beperkt was als men geen orgel had (2). Het was dus naar Julius C. Bunge dat Robert het eerst was gegaan. Die keuze valt niet te verwonderen als we weten dat Bunge niet alleen een zeer welvarend Amster dams koopman was, maar ook zijn hart aan de muziek had verpand. Zo was hij voorzitter van de Wagner Vere niging, bestuurslid van het Amsterdams Concertge bouw, stichter van een muziek-dramatische afdeling aan het Amsterdamse Conservatorium en beschermer van een groot aantal jonge kunstenaars. In 1908 liet hij in Aerdenhout de inmiddels befaamd geworden villa Kareoi bouwen (voor het toen reeds reusachtige bedrag van twee en een half miljoen gulden). Sedertdien bevor derde hij als 'De Stille Heer van Kareoi' het muzikale leven in Nederland. In 1919 overleed zijn vrouw, Lotte Bunge-Meissner, in 1920 trok hij zich terug uit de Am sterdamse Handelsonderneming. Aan het Meer van Lu- zern liet hij een chalet bouwen waar hij delen van het jaar ging wonen, maar tot zijn overlijden in 1934 zou hij de Wagner Vereniging blijven leiden, Kareoi blijven be wonen en onderhouden en het muziekleven in Neder land blijven stimuleren, niet alleen in persoon maar ook heel sterk financieel. Op 28 oktober 1915 had Stoop een onderhoud met Bunge op Kareoi. 'Bunge is wel bereid met mij samen 12 mille te besteden voor het orgel en is het met mij eens dat het geen zin heeft om nu te gaan trachten de 25-30 mille te gaan bijeenbrengen die de verbouwing (van de Haarlemse concertzaal v.d. S.) bovendien kosten zal. Bovendien is het gevaarlijk de zaak niet uiterst geheim 56

Krantenviewer Noord-Hollands Archief

Jaarverslagen en Jaarboeken Vereniging Haerlem | 1982 | | pagina 58