Door de winkel kreeg Van Os grote publieke bekend
heid. Niet door expansief uitbreiden en vernieuwen,
maar door handhaving van erfgoed en kwaliteit. De zaak
uit 1849 wist hij de ambachtelijke sfeer zonder foefjes te
laten behouden. Hij noemde zich uitdrukkelijk drogist
en hij had een aversie tegen de opkomst van collega's in
parfumerieën. Gaven die zich uit voor drogist, dan
noemde Van Os zich bewust kruidenman. Hij was geen
gesprekspartner bij de onderhandelingen tussen de di
rectie van Vroom Dreesmann en de eigenaren van
panden in de Grote Houtstraat, het Verwulft en de Gier
straat om door verkoop en sloop aldaar tot een nieuw
warenhuis te komen. Zijn omringende collega's ver
dwenen succesievelijk tussen 1910 en 1929, maar Gier
straat nr. 3 was niet te koop. Heel toevallig was het dat
juist de Amsterdamse architect Jan Kuyt, een der beste
vrienden van Van Os, de opdracht kreeg om het waren
huis te ontwerpen. In 1930 werd Van Os door zijn nieu
we buurman ingekapseld, wat zakelijk gezien een goe
de combinatie bleek.
Was deze beslissing spectaculair, Van Os zelf was geen
man van de barricaden en het sprekersgestoelte. In
tegendeel, hij viel op door bescheidenheid en camou-
80
Gedempte Oudegracht van
het Verwulft naar het
noorden, ca. 1900. Links
slagerij C.H. Kammeijer (nr.
80), makelaar A. Konijn (nr.
78) en Van Os (nr. 76 met de
donkere luiken).
