Deo ziekenhuis en later ook in het Diaconessenhuis, waar hij in 1953 de kinderarts dr. Annie Dekker-Jonker opvolgde als staflid. Ben's medische loopbaan was veelzijdig en indrukwekkend. Als jonge assistent van de kinderarts Halbertsma diende hij in het Elisabeth Gast huis te Haarlem een baby met een longontsteking sul- fapreparaten toe, die nog maar net werden toegepast in de geneeskunde. Het was de eerste keer dat dit in Haar lem werd beproefd. Het kind genas en zo zouden er nog ontelbare volgen, want Ben was een groot diagnost en consciëntieus behandelaar. Van 1972-1978 had ik het grote genoegen met hem geassocieerd te zijn; het was een historische maatschap, waaruit een duurzame vriendschap is gegroeid. Ben was een machtig collega, ook tegenover verpleeg kundigen en co-assistenten, die met vreugde en wee moed aan die bijzondere tijd dat ze bij hem in opleiding waren, zullen terugdenken. Bestuur, directie en mede stafleden van het Diaconessenhuis voelden zich op spe ciale wijze tot hem aangetrokken, getuige de veelzeg gende overlijdensadvertenties die in het Haarlems Dag blad verschenen zijn. Wegens het (helaas) bereiken van de pensioengerech tigde leeftijd verliet Ben het Diaconessenhuis na nog éénmaal op onvergetelijk ludieke wijze zijn veelzijdig heid te hebben gedemonstreerd tijdens een met decla maties en gezang doorspekte afscheidsrede voor hon derden belangstellenden. Hierna zocht hij de stilte niet op Ben bleef nog enkele jaren actief als consultatie bureau-arts, als docent aan de opleidingsscholen voor verpleegkundigen van de Haarlemse ziekenhuizen en als medewerker van het project 'Infecties door atypi sche mycobacteriën' bij het Rijksinstituut voor de Volksgezondheid te Bilthoven. Naast zijn legendarische rol als kinderarts in allerlei gedaanten (van blaffende hond tot superbegaafde oor- spiegelaar) was Ben een kindervriend, die je altijd voor hield dat kinderen 'slechts aan de buitenkant vuil kun nen zijn', een filosoof, die z'n gedachten zichtbaar kon maken, een artiest in woord en geschrift, waarvan postuum binnenkort publikaties te verwachten zijn. Reeds verschenen er meerdere malen aforismen van zijn hand in de rubriek 'Aan het woord' op de voor pagina van het Haarlems Dagblad. Een voortreffelijk zanger wiens bas een aantal malen klonk in de gelede ren van de Christelijke Oratoriumvereniging te Haarlem in 'Die Jahreszeiten' en in de 'Mattheus Passion'. Een 185

Krantenviewer Noord-Hollands Archief

Jaarverslagen en Jaarboeken Vereniging Haerlem | 1983 | | pagina 187