Deo ziekenhuis en later ook in het Diaconessenhuis,
waar hij in 1953 de kinderarts dr. Annie Dekker-Jonker
opvolgde als staflid. Ben's medische loopbaan was
veelzijdig en indrukwekkend. Als jonge assistent van de
kinderarts Halbertsma diende hij in het Elisabeth Gast
huis te Haarlem een baby met een longontsteking sul-
fapreparaten toe, die nog maar net werden toegepast in
de geneeskunde. Het was de eerste keer dat dit in Haar
lem werd beproefd. Het kind genas en zo zouden er nog
ontelbare volgen, want Ben was een groot diagnost en
consciëntieus behandelaar. Van 1972-1978 had ik het
grote genoegen met hem geassocieerd te zijn; het was
een historische maatschap, waaruit een duurzame
vriendschap is gegroeid.
Ben was een machtig collega, ook tegenover verpleeg
kundigen en co-assistenten, die met vreugde en wee
moed aan die bijzondere tijd dat ze bij hem in opleiding
waren, zullen terugdenken. Bestuur, directie en mede
stafleden van het Diaconessenhuis voelden zich op spe
ciale wijze tot hem aangetrokken, getuige de veelzeg
gende overlijdensadvertenties die in het Haarlems Dag
blad verschenen zijn.
Wegens het (helaas) bereiken van de pensioengerech
tigde leeftijd verliet Ben het Diaconessenhuis na nog
éénmaal op onvergetelijk ludieke wijze zijn veelzijdig
heid te hebben gedemonstreerd tijdens een met decla
maties en gezang doorspekte afscheidsrede voor hon
derden belangstellenden. Hierna zocht hij de stilte niet
op Ben bleef nog enkele jaren actief als consultatie
bureau-arts, als docent aan de opleidingsscholen voor
verpleegkundigen van de Haarlemse ziekenhuizen en
als medewerker van het project 'Infecties door atypi
sche mycobacteriën' bij het Rijksinstituut voor de
Volksgezondheid te Bilthoven.
Naast zijn legendarische rol als kinderarts in allerlei
gedaanten (van blaffende hond tot superbegaafde oor-
spiegelaar) was Ben een kindervriend, die je altijd voor
hield dat kinderen 'slechts aan de buitenkant vuil kun
nen zijn', een filosoof, die z'n gedachten zichtbaar kon
maken, een artiest in woord en geschrift, waarvan
postuum binnenkort publikaties te verwachten zijn.
Reeds verschenen er meerdere malen aforismen van
zijn hand in de rubriek 'Aan het woord' op de voor
pagina van het Haarlems Dagblad. Een voortreffelijk
zanger wiens bas een aantal malen klonk in de gelede
ren van de Christelijke Oratoriumvereniging te Haarlem
in 'Die Jahreszeiten' en in de 'Mattheus Passion'. Een
185