liefde, schrijven over de natuur, tot zijn vak te maken.
Overigens hield hij zich niet alleen bezig met het beloe
ren van dier en gewas, maar was hij ook een prima
sportman. Zo was hij een van de oprichters van de
atletiekvereniging Haarlem en was hij gek op kano
varen. De conditie, die hij bij de sport opdeed, kwam
hem als natuurvorser uiteraard goed van pas. Die com
binatie sport-natuur gaf hem bijvoorbeeld ook de kans
om met de Willem Barendsz op walvisvaart naar de
poolgebieden te gaan. Hij kon mee als gymnastiekleider
voor de bemanning en tevens als verteller over zijn
reizen en de natuur.
Jan Piet Strijbos was een praktische bioloog, geen stu
deerkameronderzoeker. Eigenlijk kon hij zich enorm
ergeren aan biologen, die slechts een piepklein onder
deeltje van de natuur bestudeerden, zoals de structuur
van de spieren van een vis. Dat was niets voor hem. De
auteur van vijfentwintig boeken wilde zelf zoveel moge
lijk zien. En hij zag veel. Vier maal reisde hij naar de
Galapagos-eilanden (van Darwin, die hij evenalsThijsse
zeer bewonderde), zeven maanden woonde hij in
Nieuw-Zeeland, zes maanden in Zuid-Afrika. Hij was in
Spitsbergen, IJsland en noem maar op.
Strijbos werd een bekend man. Hij werkte mee aan veel
natuurorganisaties. Hij werd erelid van de Nederlandse
Vereniging tot bescherming van vogels, de vogelwerk
groep Haarlem en de vogelwacht Zaanstreek. Hij was
ridder in de Orde van Oranje-Nassau, maar ook ridder in
de orde van de Gouden Ark. Op die laatste onderschei
ding was hij erg trots. Slechts vier Nederlanders hebben
die onderscheiding ontvangen. Jan Strijbos won ook de
ANWB-prijs en de Jac. P. Thijsse-prijs. 'De ouwe vent',
zoals zijn vrouw zou zeggen, 'kreeg de onderscheidin
gen nog net op tijd'.
Jan Strijbos, die als jongen op de Haarlemse school Het
Keizerrijk zat en die in de duinen regelmatig kodde
beiers achter zijn broek aan had zitten, kreeg later eer
volle bijnamen, die liepen van 'de ambassadeur van de
levende natuur' (prof. Nico Tinbergen) tot de 'grielen-
gek' (de nu verdwenen griel was een van zijn lievelings
vogels). Van de enthousiaste vogelaar Strijbos ver
scheen van uitgeverij Schuyt in samenwerking met de
Vereniging Haerlem het boek Vogelvrij. Het is een van
de vele tastbare bewijzen, die overbleven van Strijbos'
immense liefde tot de natuur, die hij met verdriet zag
aftakelen.
HANSROMBOUTS
