het advies dat het Hof van Holland erover aan de stad
houder gaf (25). Het geeft ons een goed beeld van de
ideeën over rechtspraak in dit soort gevallen. Het Hof
meende enerzijds dat Trijn 'wel meriteren soude andere
ter exempele gestraft te werden'. Anderzijds werd de
boteraccijns, nu het inmiddels medio juli was, overal in
Holland regelmatig geïnd 'sonder dat men van eenige
andere moeyte ofte vorder tumulte meer dienthalve
hoort'. Bovendien was het nu eenmaal zo dat men in
geval van oproer onmogelijk alle deelnemers kon be
straffen, 'ende dat airede jegens eenige schuldigen
exempel is gestatueert'. Wat met dat laatste werd be
doeld, is onduidelijk; misschien slaat het op de doden
die tijdens de repressie vielen, misschien ook op proce
dures waarvan de schriftelijke neerslag verloren is ge
gaan (26). Hoe dit zij, het Hof meende dat de stadhouder
aan Trijn 't versochte pardon wel soude mogen accor
deren'.
Voor Trijn had de zaak dus toch een happy ending. De
stad Haarlem zal uiteindelijk minder gelukkig zijn ge
weest. Het invoeren van de provinciale belasting had
heel wat kosten met zich mee gebracht. De expeditie
van burgemeester Van der Hacke en schepen Olican
kostte meer dan 38 pond en de serviesgelden van de
tijdelijk in garnizoen gelegde soldaten 80 pond. Kleine
re bedragen waren voldoende om de officieren af en toe
een kan Rijnwijn te schenken. De schipper PieterGijsen
was de enige Haarlemmer die van de Boterkrijg geprofi
teerd heeft: hij verdiende 49 pond aan het terugbrengen
van de soldaten naar hun vaste garnizoensplaats
Delft (27). Geheel zonder effect bleef de Boterkrijg overi
gens niet, de regeling werd enigszins versoepeld ten
aanzien van de door de gewone bevolking gebruikte
soort boter (28).
Op het stadsbestuur, tenslotte, blijkt het oproer de no
dige indruk gemaakt te hebben. En het verwekt weinig
verwondering dat de stad zich midden juli in de Staten
van Holland verzette tegen een voorgestelde verhoging
van de graanaccijns. Er begon alweer 'groete alteratie
onder de gemeente te ontstaen' en daarom moest
de verhoging maar worden uitgesteld 'tot beter tijt en
gelegenheijt' (29).
In dit licht moeten we ook een aantal maatregelen zien
die de Haarlemse overheid nam. Er werd graan inge
kocht voor de armen en er werd een subsidie gegeven
aan de diaconie van de Waalse Gemeente. Volgens de
aantekeningen van Graswinckel is dit de eerste maal dat
