m
werden 'van al het nodige voorzien'; de soldaten kregen
brood, kaas en jenever. De volgende dag waren daar
nog 542 Russen, 42 Engelsen en 6 officieren van over, of
is er hier sprake van een tweede groep? De Bataafse
zowel als de Franse autoriteiten bemerkten met schrik,
dat de Britse krijgsgevangenen enige populariteit geno
ten. Er moesten strenge verordeningen worden uitge
vaardigd om een deel der bevolking ervan te weerhou
den contact met hen te zoeken.
Tot dusver was er alleen sprake van zorg, maar angst,
had de Haarlemse burger angst? Misschien enkelen die
familieleden in het Bataafse leger hadden, maar an
deren? Het lijkt niet waarschijnlijk; men had zorgen, de
gevorderde goederen of persoonlijke diensten welke de
autoriteiten verlangden, te geven, maar geen angst. Dat
veranderde in de nacht na het mislukte offensief op de
Engelse Zijpe-stelling op 10 september. Die dag achtte
Brune, de bevelhebber van het uit Bataafse en Franse
troepen samengestelde leger, zich sterk genoeg en was
hij door de Bataafse Directeur van het Uitvoerend Be
wind, J.F.R. Hooff, voldoende aangespoord, om aan te
vallen. Dit initiatief had echter geen succes en bij enkele
66
Schepen met gewonde
soldaten voor het huis van
Keetje Hodson aan het
Spaarne. prent naar een
tekening van Milatz (foto
gemeentearchief Haarlem).
