Meran, die alles aan hem te danken had. Eerst kwam Laimböck op de kermissen met handschoenen. Later zorgde Van der Vliet er voor, dat hij in de Kalverstraat een winkel kreeg. Laimböck had 's middags al van één van de knechts een volledige uitrusting in bewaring gekregen met de order vrouw en winkelmeisjes boven te houden tot zijn beschermer zich had gekleed. Overi gens vertoonden zich, naar men zegt, in die tijd na twee uur 's middags in de Kalverstraat geen fatsoenlijke vrouwen. Op jacht had David van der Vliet vaak wonderlijke gas ten: MarinusTemminckvan 'Wildlust' bij Lisse, diealtijd schoot en goed raakte met het geweer op zijn buik in plaats van aan zijn schouder, en Aernout van Lennep, majoor-commandant van de rustende Schutterij in Noord-Holland, die een paardestaart aan zijn achterste gebonden had om niet tijdens het verorberen van een maaltijd in het duin op de grond te hoeven zitten. Een sterk verantwoordelijkheidsgevoel voor de minder bedeelden had tot gevolg, dat er op 'Duinlust' zeer veel werd weggegeven aan allerlei liefdadige en kerkelijke instellingen. Ook particulieren werden vaak met gulle handgeholpen.Dit in tegenstelling tot de handelwijze te dezen van de Amsterdamse raadsheer mr. J.J. Splitger- ber, die toen hem eens om een gift voor het Christelijk onderwijs werd gevraagd, antwoordde: 'Geven doe ik niet; dat laat ik aan jongeren over!' Diens vrouw Wilhel- mina Blankenhagen was even mild als haar man gierig. Al zeer korte tijd na de oplevering bleek, dat het toen zo fraai ogende nieuwe 'Duinlust' van de kelders tot de zolderverdieping scheuren ging vertonen en gedeelte lijk verzakte. Stukken zandsteen en versieringen van de gevels en de balkons lieten los en kwamen omlaag. Van solide degelijkheid was geen sprake. Om één en ander te repareren moest het huis gedeeltelijk worden ont ruimd. De familie vertrok naar Biarritz, de beroemde zeebadplaats, die kort na 1850 was opgekomen door de bijzondere voorliefde van keizerin Eugénie en die door de Franse en Engelse aristocratie placht te worden ge frequenteerd. De oorzaak van deze rampspoed was behalve aan slor dig, ondeugdelijk werk te wijten aan grove onzorgvul digheid van de architect en van het Amsterdamse aan nemersbedrijf De Haan Cerlijn. Immers bij het leggen van de funderingen was onvoldoende rekening gehou den met de aanwezigheid ter plaatse van een al naar het jaargetijde uitzettende en weer krimpende dunne veen-

Krantenviewer Noord-Hollands Archief

Jaarverslagen en Jaarboeken Vereniging Haerlem | 1984 | | pagina 18