liteit, de nieuwe trapsgewijze gekozen stadsregering, reeds op 26 februari 1795 dat een ieder de wapenborden van de eigen families binnen veertien dagen, te zijnen koste, moest laten weghalen.3' De overgeblevene werden voor rekening van de stadsregering weggenomen en ge durende zes weken bewaard ten behoeve van de rechtheb benden. Na verloop van die tijd werd het grote aantal overgebleven wapenborden in verschillende partijen op de Grote Markt gelegd, waarna de kavels bij opbod wer den verkocht.4' Allan vermeldt: Langs dien weg geraakte menig wapenbord in het bezit van nu wijlen den Heer C. C. van Valkenburg in de Sme- destraat, na wiens overlijden zij bij publieke verkoop zijn aangekocht door eenige belangstellenden in Vaderland- sche oudheid en kunst, die ze aan de Stedelijke Regeering hebben geschonken en door deze zijn opgehangen in de groote zaal van het Stadhuis.5) Nog in de jaren twintig hingen al deze grote en kleine wa penschilden, tezamen meer dan too in getal, in wat tegen woordig de Gravenzaal van het stadhuis wordt genoemd. Later raakten zij ook over de overige ruimten van het stadhuis verspreid en een deel kwam in het Frans Hals museum terecht. Van de oorsprong van deze wapenschil den was de herinnering verdwenen. Men vertelde dat het de wapenschilden van vroegere burgemeesters waren en om 'een oude traditie' in stand te houden begon men zelfs wapenbordjes van afgetreden burgemeesters op te hangen. Na de consolidatie van de Gravenzaal in 1973 en de daarop volgende restauratie van de kloostergangen in 1980 werd een commissie in het leven geroepen om zich te bezinnen op de (her-)inrichting van deze representatieve ruimten. Daar kwam de gedachte op om in de refter de oude wapenschilden op te hangen, maar dan wel in de juiste heraldieke samenhang van wapenborden en bijbe horende kwartierbordjes. De rol die mijn betovergrootvader mr. C.C. van Valken burg volgens Allan bij het behoud van de fraaie collectie wapenborden zou hebben gespeeld, bracht mij tot nader onderzoek. In de eerste plaats diende het verhaal van Allen, dat deze rouwborden uit Valkenburg-bezit aan de stad waren ge komen, te worden geverifieerd. Verder leek het van be lang na te gaan over welke hoofdwapens en kwartier schildjes het ging om zo te proberen tot een reconstructie van de wapenborden met een juiste rangschikking van de kwartierschildjes te komen.

Krantenviewer Noord-Hollands Archief

Jaarverslagen en Jaarboeken Vereniging Haerlem | 1985 | | pagina 108