l.h.m. quant Stichting Diogenes Haarlem Het is stil geweest rondom Diogenes de laatste jaren, al thans op het gebied van de restauraties waar het tenslotte om te doen is. Een aantal factoren is daarop van invloed geweest. Zo bracht het zich wijzigende overheidsbeleid (o.a. de centralisatie van het monumentenbeleid, veranderde sub sidienormen) onzekerheid over de mogelijkheden van een particuliere stichting als Diogenes. Ook het meer dan voorheen in eigen beheer restaureren van monumenten panden door de gemeente Haarlem in het kader van werkverruimende maatregelen verkleinde de kansen van de stichting om ook haar graantje mee te pikken. Anderzijds echter eisten de positie van Diogenes en het intern functioneren de nodige aandacht. Het monumen- tenbezit, 46 woningen en twee kantoren, vergt een grote beheersinspanning van het bestuur, vooral van secretaris en penningmeester en van enkelen buiten het bestuur, die daarbij door de jaren heen vrijwel belangeloos hun on misbare steun verlenen. Veel tijd en energie dienden te worden geïnvesteerd in het stabiliseren van de financiële positie van Diogenes. De gedurende een aantal jaren zorgwekkende hoge rente, de belangrijkste uitgavenpost, kon niet volledig worden ge compenseerd door middel van huurverhogingen. Daar naast werd ook Diogenes, thans 17 jaar oud, geconfron teerd met het adagium, dat men er met restaureren als zo danig niet is, maar dat van het begin af aan ruime voor zieningen voor groot onderhoud getroffen dienen te wor den. Met voldoening kan worden geconstateerd, dat de beoogde stabiliteit in het financiële reilen en zeilen werd bereikt en dat zulks resulteerde in het verstrekken van een gemeentegarantie door het gemeentebestuur van Haarlem. 177

Krantenviewer Noord-Hollands Archief

Jaarverslagen en Jaarboeken Vereniging Haerlem | 1985 | | pagina 179