uit het bedrijfsleven en zijn feilloos gevoel voor wat haal
baar was of niet, dat hij zich als politicus had aangeleerd,
heeft hem de weg gewezen. Hoe Diogenes nu verder
moet, blijft een open vraag, die zijn opvolgers moeten
beantwoorden. Zij mogen dankbaar zijn voor het on
dankbare werk, dat hij voor hen heeft gedaan. Wat wij in
hem hebben bewonderd, was niet alleen zijn volstrekte
integriteit, maar ook zijn trouw aan de hem toevertrouw
de taak. Zijn innemende persoonlijkheid zorgde ervoor,
dat hij weinig vijanden had. Wij moeten hem veel te
vroeg missen als voorzitter en als vriend.
Cees de Boer
20 juli 1918 - 15 augustus
1985
Alles wat je van me zegt of denkt is waar. En als ik het
niet gedaan heb, had ik het wel gewild. Tot op zijn sterf
bed bleef zelfspot typerend voor Cees de Boer, de beken
de Kennemer persfotograaf die op 15 augustus 1985 op
67-jarige leeftijd na een ernstige ziekte is overleden. De
laatste jaren gaf hij de zelfspot steeds vaker de vrije loop.
Hij vulde die aan met cynische opmerkingen over de be
trekkelijkheid van het leven, waarmee hij in wezen te
kennen gaf hoe bang hij was voor een vroege, onver
wachte dood. Slechts een klein gezelschap kon hij dat
toevertrouwen. De grote buitenwacht mocht slechts de
len in zijn gezelligheid.
Met de dood van Cees de Boer is een kleurrijke Haarlem
se fotojournalist heengegaan, die veertig jaar lang heer
en meester was in de persfotografie van Kennemerland
en de IJmond. Landelijke erkenning met grote prijzen
onderstreepte zijn vakmanschap. Wereldberoemd werd
zelfs zijn foto uit 1962 van de circusbeer die tijdens een
repetitie zangeres Ria Kuyken van Boltini beetnam.
Daarmee verwierf Cees de Boer de Zilveren Camera en
als eerste Nederlander ontving hij de eerste prijs in de
sectie nieuwsfoto's van World Press. Cees toonde zich
trots over deze beroemde foto, maar als in de 'kelder'
van zijn bedrijf aan de Parklaan de overwinning weer
eens ter sprake kwam, stelde hij steeds brommend en
schouderophalend de retorische vraag of dit nou wel z'n
beste plaat was. Cees de Boer was een trouw bestuurslid
van verschillende door de Fotografenfederatie opgerichte
landelijke stichtingen.
Twee weken na de bevrijding in 1945 nam Cees de Boer
zijn ontslag bij de Overveense fotohandel Voorwalt. Als
189
G.H. ZWEERS
