levensloop kon terugvinden in oude notariële acten.
Langs deze weg ontstond vervolgens haar interesse in de
lotgevallen van de vele Haarlemse bierbrouwerijen,
waarvan ze de opkomst, bloei en in de meeste gevallen
het verval en de preciese lokatie langs het Spaarne kon te
rugvinden en in kaart brengen. Maar daarnaast stond ze
open voor alles wat met het oude Haarlem te maken had.
Hoewel geboren te Amsterdam, werd Haarlem toch de
stad waar haar grote liefde en voorkeur naar uitging, een
belangstelling die tot haar dood bleef bestaan. Tussen
1930 en 1940 schreef ze 150 artikelen, welke in een vaste
rubriek Mijmeringen rondom Haarlem's verleden in de
toen nog bestaande Oprechte Haarlemmer Courant wer
den gedrukt en waar men tal van wetenswaardige en
anekdotische gegeven in kan terugvinden. Daarnaast pu
bliceerde ze artikelen over Vertellende schilderijen in het
Algemeen Handelsblad en verleende ze haar medewer
king aan talloze andere publikaties en geschriften.
Haar grote kennis van de genealogie stamt ook al van
jeugdige leeftijd. Zo verrichtte ze belangrijk genealogisch
onderzoek voor verschillende, meest Noord-Amerikaan
se opdrachtgevers van Nederlandse afkomst. Na de dood
van haar echtgenoot in 1953 besteedde zij een groot deel
van haar tijd aan genealogische onderzoekingen ten bate
van wetenschappelijk medisch erfelijkheidsonderzoek.
De belangstelling hiervoor ontstond toen haar zoon een
dissertatie schreef over een grote familie waarin zich al
eeuwen lang een erfelijke neurologische aandoening had
voorgedaan. Dank zij haar kennis van de oude archieven
en haar grote werklust kon op deze wijze de ziekte tot in
1730 terug worden gevonden, doordat twee takken van
die familie in dat jaar bij elkaar kwamen, waarvan de
huidige afstammelingen nog steeds die ziekte vertonen.
Tot haar 72ste jaar bleef ze zich met deze onderzoekin
gen voor een groot aantal opdrachtgevers, zoals zwo en
tno en het Nederlands Instituut voor Preventieve Ge
neeskunde te Leiden, actief bezighouden en na die tijd
heeft ze nog vele onderzoekers wegwijs kunnen maken in
de wijze, waarop dit soort wetenschappelijk genealogisch
onderzoek dient te worden verricht. De laatste 13 jaar
van haar leven heeft ze doorgebracht in het Johannahuis
te Wassenaar, waar ze tot haar dood actief bleef en geïn
teresseerd in alles wat met historie te maken had. Ook in
Wassenaar werden de vele vriendschapsbanden met haar
geliefde Haarlem niet vergeten en haar levendige en op
gewekte aard en haar tot het eind gebleven belangstelling
hebben ervoor gezorgd, dat ze nooit is vereenzaamd en
regelmatig bezoek ontving.
191
