lem. Zij vestigde zich pour le gourmand littéraire in de
Gierstraat op nummer 67 in het pand dat, sedert haar
verhuizing naar de overkant op nummer 84, zo droef
staat te verkommeren. Haarlem was in de jaren vijftig
rijkelijk voorzien van boekwinkels: in het centrum waren
behalve Coebergh, Vernout en De Vries ook gevestigd:
De Boekpers, Haarlems Boekhuis, Loosjes, Mul Stap en
Veko. Nog een vestiging erbij lag niet zó voor de hand.
Maar 'Willa' had toch haar eigen ideeën over voorraad
en omgaan met klanten. Liefde voor het boek was één
kant van haar wezen, de andere een oprechte en grote be
langstelling voor mensen. Die twee tot elkaar brengen
was het Leitmotiv waaraan ze vasthield met niet aflaten
de gedrevenheid en creativiteit. Met haar vrij originele
voorraad wist ze snel nieuwsgierige boekenliefhebbers
naar de Gierstraat te trekken en het was verbluffend hoe
ze vaak precies dat boekje uit de voorraad plukte dat bij
de argeloze bezoeker paste. In haar voorraad legde ze het
accent op het literaire en het buitenlandse boek, maar
vanaf het begin heeft ze ook een toonaangevende collec
tie kinderboeken gevoerd. Kinderen kwamen veel en
graag naar de Gierstraat - tenminste twee generaties zijn
door haar geadviseerd en begeleid. De viering van de kin
derboekenweek was in haar winkel een jaarlijks hoogte
punt.
Persoonlijke service had ze hoog in 't vaandel. Ze kon tot
laat in de avond vakbladen en catalogussen doorzoeken
en daardoor de voorraad afstemmen op haar groeiende
klantenkring. Zo werd het haar ook mogelijk die ene
klant te attenderen op een aanstaande publikatie, die ze
ook nog bereid was - nooit aan kosten denkend - uit een
verre hoek van de aardbol te laten komen.
Haar bibliografische bibliotheek was indrukwekkend;
alle titels, waar of wanneer in druk verschenen, kon zij
terugvinden. Haar verzamelwoede die zich richtte op al
les rond het literaire boek, was groot; de tijd om het goed
te ordenen ontbrak haar echter en de dozen, mappen en
stapels drukwerk groeiden om haar heen in de winkel en
in haar bescheiden leefruimte, maar ze heeft het niet te
vergeefs verzameld: de u.b. in Amsterdam, de biblio
theek van de Vereeniging voor de Boekhandel en de lite
raire sectie van de Nijmeegse Universiteit hebben het
meeste ervan graag in hun bezit genomen.
Opruiming wilde ze, kon ze niet aan; de met veel zorg in
gekochte boeken mochten die vernedering niet onder
gaan, zo moet ze gedacht hebben!
Voor haar in de loop van ruim 34 jaar vele medewerkers
205
