r
Het Buurtje werd pas eind negentiende eeuw, begin twin
tigste eeuw een begrip, alhoewel er al eeuwenlang op deze
plaats bewoning is geweest. Misschien al eerder dan dat
er sprake was van een weg, want de Schalkwijkerweg
maakt hier, gezien vanaf de stad Haarlem, een duidelijk
zichtbare landinwaartse beweging. In vroeger eeuwen
was hier al sprake van het Huijs ter Schoolenaar en het
Hu ijs ter Weeuwen. En ook van het minder bekende
Huijs ter Weeuwen Over of Huijs Overwech. En tijdens
het Haarlems Beleg deden de Haarlemmers verschillende
malen uitvallen richting Scale- wijc, waar ze verschillende
huizen en soms een molen platbrandden.5» Het Buurtje
heeft daar beslist van te lijden gehad. De Haarlemmers
hebben overigens het verbranden van de huizen en boer-
87
Situatieschets van het laatste ge
deelte van de Noord-Schalkwij-
kerweg, november 1978. (Dienst
Openbare Werken Haarlem, afd.
Stadsontwikkeling). Dit gedeelte
heette in de volksmond Het Buur
tje. Het tuincentrum Noord
Schalkwijkerweg en het perceel
Zuid-Schalkwijkerweg no 1 be
hoorden daar niet bij
Fragment van de Caerten van de
rivier het Spaerne, 1691 (archief
hoogheemraadschap Rijnland te
Leiden). Deze kaart laat het
grondgebied zien, waarop in de
eerste helft van de 20ste eeuw Het
Buurtje zich zou bevinden. Het
Huijs ter Scholenaer is duidelijk
te onderscheiden met enige be
bouwing daar ten noorden van en
met een bijbehorende boom
gaard. In het midden het Huijs
ter Weeuwenmet aan de overzij
de van het Spaarne het Gericht.
Ten oosten van de weg de bebou
wing op de plaats waar in de 20ste
eeuw de boerderij Hoevevreugd
stond. Ten zuiden van deze 'for
se' boerderij een kleinere op de
plaats waar nu de boerderij aan
de Zuid-Schalkwijkerweg nr. 1
ligt en die toen eigendom was van
het St. Elisabeth's Gasthuis te
Haarlem.
