rose poten. Als zijn gasten staan genoteerd: minister
Van Hall, de Bloemendaalse burgemeester J. P. Lon-
bar Petri, diens Haarlemse ambtgenoot mr. E. A. Jor-
dens, de Officier van Justitie bij de Haarlemse Recht
bank mr. A. A. del Court van Krimpen, die 's zomers
op 'Rooswijck' verbleef tussen Beverwijk en Wijk aan
Zee, een 66 H.A. grote plaats, waaraan door de activi
teiten van de Hoogovens alleen nog maar een vage
herinnering over is. Verder A. N. Bijvoet, wethouder
van Bloemendaal, bewoner van het Overveense
'Schoonoord'6), J. W. Kerkhoven, makelaar te Amster
dam, e.a.
Negenenzestig jaar oud stierf Croockewit op 10 Ok
tober 1879 te Bloemendaal. 'Bleek-en-Berg' werd door
zijn erven op 22 April van het volgende jaar verkocht
aan Willem Borski 11, die er zijn Elswoutse bezittingen
mee vergrootte. Van der Fange bleef pachter voor
600,per jaar. In 1888 werd hij als zodanig opge
volgd door het echtpaar A. Bulters-Voorting. In de ja
ren die volgden, werd aan het onderhoud van de boer
derij grote aandacht besteed. Zo werd de oude wankele
houten koestal door een stenen vervangen. Naar Bul-
ters mij eens vertelde, werd de stoot daartoe gegeven
tijdens een bezoek van mijn grootvader. Tijdens diens
oculaire inspectie begon de in de stal aanwezige stier
plotseling met grote kracht aan zijn kettingen te ruk
ken. Door de 'hechtheid' van het bouwwerk eenzelfde
lot vrezend als weleer Simson voor de vorsten der Filis
tijnen in petto had, nam mijn grootvader ijlings de
wijk. Nog in hetzelfde jaar verrees de inmiddels al
weer afgebroken stenen stalling.
De Bergweg langs 'Bleek-en-Berg' had vroeger een an
der beloop dan thans. Beginnende bij de Zomerzorger-
laan liep hij achter het Huis te Bloemendaal of Ael-
bertsberg door het overbos van Caprera, vervolgens
dicht langs de boerderij en vandaar verder noord
waarts langs de duinvoet door 'Meer-en-Berg', waar hij
nog hier en daar te onderkennen valt. In de tweede
helft van de 19de eeuw werd de weg even voorbij 'Bleek-
en-Berg' haaks erop met een grote bocht naar het wes
ten verlegd over de hoge duinen om bij Brederode uit
te komen. Vandaar de naam: Bergweg. Toen het fiet
sen in het begin van de 20ste eeuw meer en meer in
zwang kwam, gebeurde het herhaaldelijk dat fietsers
met te hoge snelheid het duin afkwamen, de macht
over hun rijwiel verloren en dan pardoes uit de haakse
bocht met fiets en al tussen de koeien in het lager ge-
