het eerst de ten behoeve van het herstel opgerichte
Stichting 'Vrienden van de Groenmarktkerk' gepre
senteerd, die zich ten doel stelt de benodigde gelden
voor de Groenmarktkerk, in de volksmond ook wel pa
terskerk genoemd, bijeen te brengen. Na een inspectie
van de gevel, die met een hoogwerker heeft plaats
gevonden, is in oktober ten behoeve van noodherstel
ter plaatse van het tympaan een steiger geplaatst. De
reeds eerder gesignaleerde problematiek met de ijze
ren ramen is nog onderwerp van studie.
Grote of St.-Bavo Kerk, De meest opmerkelijke uitspraak tot nu toe betreffen-
het Müller-orgel de het beroemde Müller-orgel in de Grote of St.-Bavo
Kerk was te lezen in een artikel in het dagblad Trouw
d.d. 24-05-86. Rijksorgeladviseur O. Wiersma zou de
volgende opmerking over het orgel gemaakt hebben
(als we de auteur van dat artikel mogen geloven):
Het is volstrekte anachronistische kitsch wat er mo
menteel in de Bavokerk staat.
Deze boute uitspraak had echter geen betrekking op
het orgel zelf maar op de recente schilderbeurt ervan.
Wat is er precies gebeurd?
Ter afronding van de restauratie van de Grote of St.-
Bavo Kerk werd het herstel van het orgel (kas en in
strument) onder directie van Monumentenzorg Haar
lem ter hand genomen. Daartoe verdween het aan het
einde van 1985 geheel achter steigers. De werkzaam
heden aan de buitenzijde hadden voornamelijk betrek
king op het verwijderen van het bouwstof (ontstaan
tijdens de restauratie van het kerkgebouw) en het op
poetsen van de orgelklas. Tijdens deze werkzaamheden
bleek dat de verf van deze kas op tal van plaatsen aan
het afbladderen was. Het betrof de leverkleurig-paarse
verflaag die bij een ingrijpende restauratie van het or
gel in 1962 werd aangebracht. Besloten werd de gehele
kas opnieuw te schilderen waarbij het leverkleurig-
paars als uitgangspunt diende. Bij het plaatselijk ver
wijderen van de gebladderde verflaag bleek echter al
spoedig dat daaronder oudere lagen schuilgingen. De
oudst aanwezige kleur kwam het dichtst bij die van
imitatie-mahonie. Door een aantal instanties, waar
onder de Rijksdienst voor de Monumentenzorg en Mo
numentenzorg Haarlem, werd vervolgens onderzoek
gedaan naar de aanwezigheid van de oudere verflagen.
Daarbij diende het restauratierapport uit de zestiger
jaren als uitgangspunt. Tevens werd aanvullend daarop
het archiefmateriaal opnieuw bekeken. Alles wees in
182
