hre- door Bronner toegepaste steensoort, Franse Euville verp Marbrier, niet winterhard bleek te zijn. Vanaf 1962 hief verdwenen de beelden gedurende de wintermaanden in laan met stro gevulde kisten, ze zo voor de belangstellende uit- winterhout-bezoeker aan het oog onttrekkend. Deze hul- ontsierende noodmaatregel vormde op zich weer aan- em_ leiding tot problemen. Het toegepaste materiaal- 'ege hout - was niet alleen kostbaar in onderhoud maar bo en venal brandbaar. In januari 1967 werd tot twee keer ;eds toe het stro van enkele kisten in brand gestoken. Daar- t de bij liepen ook enkele beelden schade op. De spelende jeugd zag in het monument een nieuw n te speelobject. Het zogenaamde 'beeldje verwisselen' vor- bleek al spoedig zeer in trek. Daarbij werd over de rand 'oeP van het bassin gelopen achter de beelden om waaraan zou houvast werd gezocht, de- 'idi- jn 1970 lag een van de beelden, 'Heer van der Hoog- ich- en'; gebroken in het bassin. Met kist en al was dit beeld be- van z'n voetstuk gestoten. Men was het zat. Het mo- iali- nument bleek al te gemakkelijk bereikbaar. Rondom iing het monument werd vervolgens een dichte begroeiing zo geplant waardoor de toegankelijkheid bemoeilijkt 'oep werd. aan Deze maatregel mocht evenwel niet verhinderen dat dijk het monument regelmatig werd beschadigd. Om- mo- streeks 1980 kwamen er gesprekken op gang waarin de verplaatsing van het monument centraal stond. Het dat vandalisme en de klimatologische omstandigheden icht waartegen het monument niet bestand bleek vormden iar- daartoe de aanleiding. Nog voor het echter tot een uit- de spraak kwam werd door vandalen het proces versneld. :uw In de nacht van 5 op 6 juli 1983 werden van drie beel- >ten den de koppen afgeslagen en andere beschadigingen ble- aangebracht. In totaal werd voor meer dan erd 30.000,vernield. Voor het stadsbestuur voldoende ips- reden om de knoop door te hakken. Nog in dezelfde de- week werd het gehele monument gedemonteerd en uit de Hout verwijderd. Een van de koppen kwam pas een 'eit. jaar later boven water. Monumentenzorg werd daarop >2 - geattendeerd door de moeder van Laurens Hartz. Hij had de kop gevonden en als 'schat' begraven. Later het bracht hij zijn kostbare bezit naar huis over, waarop :raf monumentenzorg werd ingelicht. Dank zij de bewaar- ïer- lust van Laurens bleef dit originele onderdeel behou- te den. de 207

Krantenviewer Noord-Hollands Archief

Jaarverslagen en Jaarboeken Vereniging Haerlem | 1986 | | pagina 209