Daarmee was de interscholaire geboren. Maria de Vaal
werd er al spoedig bij betrokken. Ze heeft zich daar
voor enorm uitgesloofd. Als lid van de voorbereidende
beoordelingscommissie in de sector voordracht, toneel,
cabaret heb ik haar aan de slag gezien: niet te vermoei
en, druk doende, zichzelf voor de voeten lopend. Het
was knap zoals zij met de nodige tact het officiële pro
gramma samenstelde, dat door de uitverkoren scholie
ren zou worden uitgevoerd (aanvankelijk drie identie
ke voorstellingen!) op de eindpresentatie in de stads
schouwburg. Ze onderscheidde zich door haar kriti
sche zin, goede smaak maar minstens ook door haar
mededogen als de commissie volgens haar te hard in
haar oordeel was geweest. Met een paar handige op
merkingen extra gearticuleerd, desnoods sissend ge
bracht!-wist ze deze of gene scholier(e) door de selec
tie heen te slepen.
En als het dan zover was het doek in de schouwburg
hing op opengaan stond ze tussen de coulissen, haar
'pupillen' bemoedigend, zo nodig troostend als ze met
tranen in de ogen stonden te trillen van de zenuwen.
Dat was Maria de Vaal, die vanwege Culturele Zaken
haar handen vol had aan zo'n interscholaire. Daarin
waren immers ook muziek, fotografie en beeldende
kunst ondergebracht.
Verscheidene van de jongelui die aan de interscholaire
hebben meegedaan en die later op het grote toneel hun
naam gevestigd hebben (zo maar een greep: Sigrid
Koetse, Rudolf Luciëer, Boudewijn de Groot, Martine
Bijl) hebben feitelijk in een Haarlemse interscholaire
hun debuut gemaakt. Onder de moederlijke vleugels
van Maria de Vaal.
Bij al dat werk heeft ze natuurlijk de hulp gehad van
deskundige assistenten, die het haar bijvoorbeeld ook
mogelijk gemaakt hebben verscheidene kunstmanifes
taties-in het kader van het Cultureel Jongeren Pas
poort-te organiseren. Ook was ze betrokken bij de
Conferences of Internationally Minded Schools en een
werkkamp in de Kennemer Duinen waar scholieren uit
vele landen elkaar ontmoetten. Bemoeienis heeft ze
ook gehad met de culturele uitwisseling tussen Haar
lem en Salzburg, het eerste Nationaal Landjuweel in
Haarlem, de uitbundige Hartewensconcerten enzo
voort, enzovoort. Jarenlang heeft zij het aanzien be
paald van Culturele Zaken.
Jammer dat zij door omstandigheden en problemen die
in haar nadeel speelden, uit het Haarlemse beeld moest
270