brachten wat hij zoal in zijn actieve leven gerealiseerd heeft. Johanna Maria Op 28 november 1989 brak voor de zangeres Jo Vincent Bos-Vincent het moment aan dat zij kon binnengaan in die onbekende 6 maart 1898- wereldwaarnaar zij, zonder ooit levensmoe te zijn ge- 28 november 1989 weest, steeds verklaarde uit te zien met vreugde. Om nu nog over haar internationale carrière te gaan uitwijden, zou neerkomen op het in herhaling vervallen. Encyclopedieën en naslagwerken vermelden alle belang rijke feiten en wetenswaardigheden dienaangaande. En in het kader waarin de befaamde sopraan hier op schrift wordt herdacht, lijkt het dan ook passend om in de eerste plaats haar betekenis als Haarlems musicienne te schetsen. Jo Vincent mag dan zelfs veelvuldig in Londen, Parijs en Wenen zijn opgetreden, hara naam blijft toch vooral aan 'het Haarlemse' verbonden. Niet alleen omdat zij daar het grootste gedeelte van haar lange en rijke leven gewoond heeft - om precies te zijn net even over de stadsgrens: in Overveen - of omdat zij jarenlang de lieveling was van de oratoriumverenigingen, maar ook omdat zij tot de culturele elite in de regio behoorde, waartoe bijvoorbeeld een ook al internationale figuur als Hendrik Andriessen gerekend kon worden. Deze componist begeleidde haar dikwijls als organist op geza menlijk gegeven concerten in de Grote of St. Bavo Kerk. En het was nog in de laatste fase van haar leven, dat zij (inmiddels sinds jaren gevestigd aan de Franse Rivièra en daar in het voor haar gezondheid gunstige klimaat van haar oude dag genietend) van haar verbondenheid met de stad aan het Spaarne getuigde. Bij de heringebruikname van de Grote Kerk, in 1985 na de restauratie, illustreerde zij nog op treffende wijze welk een essentiële rol deze gotische tempel in haar bestaan had gespeeld. Jo Vincent toen: Ach, ja, de Grote Kerk, die stond altijd centraal. Zelfs al gaf je een uitvoering in de gemeentelijke concertzaal, het was voelbaar in de nabijheid van de, het stadsbeeld en de eigen verbeelding dominerende, middeleeuwse kathedraal. Hoe dikwijls ben ik wel niet in die indrukwekkende kerk ge weest de mooiste van ons land - en hoeveel is daar op muzikaal gebied al niet gebeurd... Bij die gelegenheid vertelde ze over een persoonlijke A. OVERMEER 218

Krantenviewer Noord-Hollands Archief

Jaarverslagen en Jaarboeken Vereniging Haerlem | 1989 | | pagina 220