de rijkdom van Kniertje van Velsen opmaken. Zij bezat niet alleen de herberg ter Hart met een wagenhuis, maar ook een aantal stallen aan het Haarlemmermeer (aan de westzijde van de huidige Haarlemmermeerstraat), enige woonhuizen,.een bakkerij en gronden in Halfweg en vier huizen in Haarlem, bovendien was zij de eigenaresse van de buitenplaats Velserduyn aan de duinrand bij Vel sen. Op 22 oktober 1734, Wijnand van Halewijn was inmiddels overleden, transporteert Kniertje van Velsen haar gehele bezit aan haar zoon Michiel van Dijk, die op zijn beurt vastlegt zijne moeder haar leven lang gedu rende te zullen onderhouden en versorgen van behoorlijke spijs en drank, vuur en ligt en huysvesting... en haar bovendien jaarlijks 300 gulden te betalen I2). De relatie van de zoon met zijn echtgenote moet zeker zo slecht zijn geweest, als het laatste huwelijk van zijn moeder. Zijn huwelijk met Maria van der Mye, dochter van de schout van Zandvoort, eindigde officieel op 13 augustus 1737. De echtelieden waren in gemeenschap van goederen gehuwd, waardoor bij de scheiding een voor ons onder zoek waardevolle boedelscheiding moest worden opge maakt. Hieruit blijkt dat het Huis ter Hart naast de zolder en de kelders negen vertrekken telde, we krijgen tevens een beeld van het interieur: - Benedenverdieping: 1. Grote keuken of binnenhaard: vanzelfsprekend was hier een schouw, aan de wanden hingen zeven schilderijen, een hangklok, en een spiegel; er ston den twee porseleinkasten, een kast met tin, een kast met zilvergoed, en een kanariekooi, er bevond zich hier zeer zeker een bedstede; 2. Zijkamer: hier hingen vijf schilderijen, ook stonden er twee porseleinkasten; 3. Kookkeuken; 4. Benedenzaal, dit was de ruimte waar bier werd getapt en wijn geschonken, hier stond ook de bed stede van de eigenaars van het Huis ter Hart; 5. Rechtkamer: dit was de vergaderruimte van het ambachtsbestuur; aan de muren hingen vijf schil derijen en een spiegel met een vergulden lijst, voor de ramen hingen blauwe gordijnen. Er stonden vijf tafels en veertien stoelen. Op de kasten en de schoorsteen stonden tal van snuisterijen. Voor de ontspanning na gedane arbeid trof men hier ten slotte een dambord aan. 45

Krantenviewer Noord-Hollands Archief

Jaarverslagen en Jaarboeken Vereniging Haerlem | 1989 | | pagina 47