De heer W. A. de Clercq te Santpoort had de vriendelijk
heid mij opmerkzaam te maken op enkele passages uit
het 36.000 bladzijden tellende dagboek met bijlagen van
zijn betovergrootvader, dat berust bij de Universiteits
Bibliotheek te Amsterdam. Zij mogen hier niet onver
meld blijven, omdat zij een kenschets geven van de
(on)bewoonbaarheid van het grote huis op De Beek
rond de jaren veertig der eeuw na het vertrek van een
bijzonder kinderrijk gezin. Willem de Clercq noteert:
Woensdag 12 mey 1841. Groote behoefte gevoeld om de
buitenlucht eens te genieten. Om nV2 uur met Daniël en
Gideon (zijn zoons) na Haarlem p. Spoorwagen; vandaar
p. Snor (koetsier, die om een vrachtje op te doen, rondrijdtj
na de Beek. Het groen was er heerlijk, veel aangenaams
hadden ligging en plaats, doch nu bleek het dat het huis
zeer kil, nat en vochtig is, dat de rupsen, evenals de
meikevers in Gelderland, zich in het jonge groen verlus
tigen en dat dus er geen volmaaktheid onder de zon is.
Wellicht was het een zekere nieuwsgierigheid die De
Clercq naar het nieuwe zomerverblijf van zijn zwager en
schoonzuster lokte. Zo vroeg in het seizoen waren dezen
nog niet buiten, hetgeen hem de gelegenheid bood alles
eens rustig op te nemen. In elk geval realiseerde hij zich,
zoals uit een aantekening elders in zijn dagboek blijkt,
dat zijn verre voorzaat een der aanleggers van De Beek
was. Begin juli is mevrouw De Clercq-Boissevain er op
bezoek. Wat later (13 juli) rijdt zoon Steven, veertien
jaar oud, te paard van Meerzigt naar zijn oom en tante
op De Beek. Teruggekeerd vertelt zijn moeder hem:
(tante) Margot was desperaat over de koude en zeide,
dat zij nimmer daar (De Beek) had moeten komen en
krankzinnig moet geweest zijn toen zij het huurden.
Voor anderen leverden de ongemakken van het oude
huis blijkbaar geen onoverkomelijke bezwaren op. Im
mers na ommekomst van de huur met de Pauly's was
het F.L. Rente Linsen, die De Beek voor geruime tijd tot
zijn zomerverblijf verkoos. Hij was gehuwd met S.A.C.
Backer, die er op 8 juli 1851 overleed. In 1807 had de
heer Linsen het toen vijfentwintig jaar bestaande Teylers
Museum bezocht samen met zijn broer Johan Christoph.
Hun achtjarig broertje Anthony Gabriël was niet van de
partij.
Toch zou later diens naam met Teyler verbonden raken.
Om den brode koopman te Amsterdam, ontwikkelde hij
zich daarnaast tot een verdienstelijk amateur-schilder.
Teylers museum bezit van hem een serie stadspoorten
van Haarlem, in 1922 door Directeuren der Fundatie
