het oog op een betere pastorale bearbeiding van het
toenemende aantal gemeenteleden in de secties Noord
en Zuid gesplitst 57).
In november legde dr. J. Brinkman in verband met de
zogenaamde kwestie-Geelkerken zijn ambt neer. Dit
betrof een conflict binnen de Gereformeerde Kerken in
Nederland over de vraag in hoeverre bij de verkondiging
naast een letterlijke ook ruimte voor een historisch-
kritische exegese toegestaan werd. Toen ds. G.J. Geel
kerken van Amsterdam-Zuid hierbij enige ruimte aan
de gelovigen liet, werd hij door de Generale Synode
van Assen in 1926 geschorst en daarna vanwege zijn
volharding in die visie afgezet 58). Nadat ds. J.J. Buskes
uit Oosterend zich ook in die zin had uitgelaten, volgde
ds. H.C. van den Brink van Zandvoort, die dienten
gevolge op 12 juli door de Classis Haarlem werd ge
schorst. Doordat het merendeel van zijn kerkeraad het
schorsingsbesluit van de Classis Haarlem op 17 juli niet
erkende, maar hem de volgende dag gewoon liet voor
gaan en de gemeente over dit besluit inlichtte, ontstond
er een conflict. De Classis Haarlem kwam twee dagen
later in een bijzondere vergadering bijeen en besloot
hem af te zetten. Vrijwel zijn gehele kerkeraad en on
geveer de helft van zijn gemeente verliet hierna het
kerkverband 59). Op 1 augustus 'herstelde' de Zand-
voortse kerkeraad het verband met de kerkeraad van
Amsterdam-Zuid. Dit was het begin van een nieuw kerk
genootschap: de Gereformeerde Kerken in Nederland
in Hersteld Verband. Aangezien Haarlem in 1919 de
Gereformeerde Kerk in Zandvoort had geïnstitueerd,
kreeg de Haarlemse kerkeraad op 19 juli opdracht van
de Classis om met de trouwe ouderlingen en diakenen
en de overgebleven gemeenteleden een nieuwe ker
keraad te formeren 6o).
Niets wees er toen nog op, dat Haarlem zelf spoedig
daarna ook met deze problematiek zou worden gecon
fronteerd. Weliswaar behoorden twee Haarlemse predi
kanten, te weten dr. J. Brinkman en ds. G.R. Kuijper,
tot de negen, die bij de aanvang van de Generale Synode
van Assen een bezwaarschrift tegen de kerkrechtelijke
procedure hadden ingediend 6l). Toen de Haarlemse
kerkeraad naderhand ongeveer tien bezwaarschriften
van gemeenteleden ontving, waarin deze tegen de inmid
dels genomen synodebesluiten protesteerden, verklaar
de Brinkman bij de behandeling daarvan op 14 juni ook
tot de bezwaarden te behoren, zonder daar toen echter
al consequenties aan te verbinden. Omstreeks oktober
