Op de binnenplaats waren grote tafels neergezet en werd alles afgewogen en uitgedeeld. Ook de medewerkers van Cramer kregen hun portie. En zo kwam dan eindelijk 1945 en de bevrijding. Er moest met vrijwel niets weer begonnen worden. Er was één timmerman en er kon een metselaar worden aangetrokken, niet zo jong, maar wel goed bruikbaar. Materiaal was er vrijwel niet, waar door er veel oud hout moest worden verwerkt. Nieuw materiaal, zoals hout en cement werden verstrekt op zogenaamde toewijzingen, die aangevraagd moesten worden bij Bouw- en Woningtoezicht onder opgave van het werk waarvoor het nodig was. Dit werd dan eerst gecontroleerd, hetgeen geen bezwaar was, want er was voor de ambtenaren toch niet veel te doen. De grote bouw lag immers vrijwel stil. Het eerste grote werk dat de firma Cramer moest uitvoe ren en dat niet veel materiaal vereiste was het schoonma ken van de Grote Kerk. Wat was het geval? Op 27 november 1945 zou hier een herdenkingsdienst plaats vinden ter gelegenheid van de opening van de Ere Be graafplaats aan de Zeeweg te Overveen. De officiële begrafenis van de verzetstrijdster Hannie Schaft zou die middag plaats vinden vanuit de Grote Kerk, in aanwezig heid van Koningin Wilhelmina en Prins Bernhard, als mede vele andere belangrijke personen. De kerk moest er dus tot in de puntjes verzorgd uitzien: de muren werden geraagd, de vloeren geveegd en gedweild, het meubilair in de was gezet en uitgewreven. Het koorhek moest van de verf worden ontdaan en gepoetst. De nodige reparaties worden uitgevoerd. Wekenlang werd er met behulp van tijdelijk personeel gewerkt. Dit alles geschiedde onder leiding van een voorman-timmerman die alles moest regelen met de commissie die belast was met de organisatie van het gebeuren. Regelmatig moest worden ingegrepen als de commissieleden iets bijzonders wilden. Onze chef bekeek het dan en vaak was het 'vonnis': 'mag niet van monumentenzorg' en dan was het van de baan. Ook de bijgebouwen en in het bijzonder de vertrekken waar Hare Majesteit zou worden ontvan gen kregen een goede beurt. Op de grote dag kwamen hofdignitarissen de zaak inspecteren. In de ontvangstka mer stond een koffieservies gereed. Telkens kwam een hoogwaardigheidsbekleder kijken of alles in orde was en werd bijvoorbeeld het blad een paar centimeter ver plaatst. Even later kwam de volgende functionaris, be keek één en ander van een afstand en het blad werd met dezelfde vaart weer teruggeschoven. Je bleef lachen om 169

Krantenviewer Noord-Hollands Archief

Jaarverslagen en Jaarboeken Vereniging Haerlem | 1990 | | pagina 171