stap ging. Karei Alberdingk Thijm bleef wel eens eten.
Nettie: Hij gaf me persoonlijk geen compliment over het
etenmaar zei dan tegen Mari, dat ik zulke heerlijke
aardappels serveerde. Ze kon met veel gevoel voor hu
mor over die ontmoetingen vertellen.
Nettie Andriessen, pure Haarlemse, geboren uit de
Haarlemse Kootfamilie, was van jongsaf bevriend en
meer dan dat met Mari Andriessen, ook al zo'n pure
Haarlemmer uit de befaamde kunstenaarsfamilie in het
Bakenes-kwartier. Ze speelden samen als kind, groeiden
op en zwoeren elkaar trouw. Nettie maakte de eerste
stappen mee van Mari op het lastige pad van de kunst.
Ze heeft achter hem gestaan tot aan zijn laatste seconde.
Ze zorgde er in een lang leven voor dat Mari zich onge
stoord aan zijn werk kon wijden. Hij wist niets van
financiën, wilde er ook niets van weten. Nettie knoopte
de touwtjes aan elkaar en schiep een ambiance, waarin
Mari en hun vrienden en gasten zich thuis voelden. Bij
die gasten hoorden ook koningin Beatrix en prins Claus.
De dood van Mari was een grote klap, maar ze bleef op
de been. Ze hield de vele vrienden en vriendinnen om
zich heen verzameld en kreeg er nieuwe bij. Ze was en
bleef een vertrouwd middelpunt, niet alleen voor haar
kinderen en kleinkinderen.
Het boeiende van Nettie Andriessen was, dat ze met
veel plezier en warmte over vroeger dagen en kunst kon
praten, maar evenzeer over moderne kunstuitingen. Als
het even kon steunde ze jonge kunstenaars (Ik weet zelf
uit ervaring hoe belangrijk dat is).
Haar enige zorg was dat ze van anderen afhankelijk zou
worden op den duur. Dat wilde ze tot geen prijs. De
schikgodinnen waren haar daarin welgezind. Ze bleef
volop in het leven staan, op eigen benen, totdat de
zandloper het einde van haar aardse bestaan aangaf.
Onverwacht - ondanks haar leeftijd - stierf ze op 30 mei
1990. Ze werd op indrukwekkende, ontroerende wijze
ten grave gedragen op het Adelbertkerkhof in Bloemen-
daal. Daar rust zij naast Mari.
HANS ROMBOUTS
219