grootst mogelijke problemen op, Grote Houtstraat nr. 66 en
Gierstraat nr. 3. De eigenaar van het hoekpand Grote Hout
straat/hoek Verwulft (nr. 66) weigerde met v&d te onderhan
delen. Dumont liet zich niet uit het veld slaan en kwam met
een opmerkelijke oplossing. Hij plaatste dit hoekpand, inclu
sief de eigenaar, J.N. Bouman, letterlijk in een buitenspel-po
sitie. Ten eerste stelde hij voor dat de gemeente v&d finan
cieel zou steunen bij een mogelijke aankoop van dit
hoekpand tot en maximaal bedrag van 38.500-, opdat, van
uit financieel oogpunt, de onderhandelingen van v&d niet
vast zouden lopen l6). Ten tweede stelde hij voor de nieuwe
rooilijn van het Verwulft vast te stellen achter het hoekhuis
om. Het hoekhuis kwam dan geheel op zichzelf te staan en
v&D zou zijn plannen tot uitvoering kunnen brengen. Dat zou
tijd opleveren om verder met de koppige eigenaar van het be
wuste hoekpand te onderhandelen I?). Er wordt met geen
woord gerept over het feit dat dit natuurlijk de ontwikkeling
van het Verwulft in de weg zou staan!
De geschiedenis van het pand Gierstraat nr. 3, de drogisterij
van Van der Pigge is in - en buiten - Haarlem genoegzaam
bekend. Welke moeite v&d ook aan de dag legde, dit pand
was niet te koop en zou ook nooit door v&d in de wacht wor
den gesleept. Maar ook hiervoor had Dumont een oplossing.
Omdat dit pand aan de Gierstraat lag en dus niet direct in de
weg stond voor zijn plannen stelde hij voor de rooilijn ter
plaatse niet vast te stellen. Als dit namelijk gebeurde, zou de
eigenaar van het pand, dat gedeeltelijk buiten de nieuwe rooi
lijn zou komen te steken, waarschijnlijk bezwaar aantekenen.
Mocht later het pand alsnog worden gesloopt, waar Dumont
zonder meer van uitging, dan kon alsnog de rooilijn op dat
stuk worden vastgesteld lS). Dit alles werd in gang gezet
doordat b&w de voorstellen van Dumont overnam en de ge
meenteraad voorstelde hetzelfde te doen. Dit zonder precies
te weten wat de plannen van v&d nu inhielden. De gevolgde
tactiek was eerst veel onroerend goed opkopen en later pas
beslissen op welke wijze het verworven grondoppervlak door
nieuwbouw zou worden ingevuldI9). Het voorstel aan de raad
luidde dat de grond van de Paardesteeg om niet werd geruild
met de benodigde grond van v&d aan het Verwulft (om niet:
dus geen financieel voordeel van 15.600,— voor de gemeen
te), dat de gevraagde extra anderhalve meter van v&d werd
gekocht voor 16.500,-, dat de Paardesteeg zou worden op
geheven en dat de gemeente v&d financieel zou steunen tot
een maximaal bedrag van 38,500,- bij de aankoop van het
hoekpand Grote Houtstraat nr. 66 2°).
Op 17 september 1927, ongeveer twee jaar nadat de eerste
119
