Zichtbaar resultaat was het ingepakte fronton. Dat was vast
niet wat Wim Helversteijn bedoelde toen hij de Stichting
Groenmarktkerk op 2 september 1986 tussen de coulissen
promootte met zijn - terechte - stelling Zón kerk mag niet
verloederen. De stichting stortte zich op de fondsenwerving
voor het (uiterlijke) herstel van de kerk, er was 2 ton nodig.
Restauratieconcerten en veilingen werden georganiseerd en
waarschijnlijk nog wel meer.
Om diverse redenen vlotte het niet echt. Vijf jaar bleef de toe
stand zoals hij was, totdat in 1991 een aanschrijving volgde
omdat het houtwerk van het timpaan, het metsel- en pleister
werk van de voorgevel ernstige gebreken vertoont en gedeel-
Detail van de gevel van de
Antonius van Paduakerk na de
restauratie.
NIEUWE GROENMARKT 16 (ST. ANTONIUS VAN PADUA)
Op 18 oktober 1986 maakte het Haarlems Dagblad melding
van vallend gesteente dat kwam van de Paterskerk, ook wel
Groenmarktkerk, ook wel St. Antonius van Padua genoemd.
De kerk dateert uit 1842-1844, is ontworpen door Tilman
Fran?ois Suys, uitgewerkt en iets aangepast door W.D. van
der Horst. De tand des tijds had ruïneus gewerkt. Er moest
noodherstel plaatsvinden, wat zich beperkte tot het wegne
men van de gevaarlijke toestand.
