-
'De Doopsgezinde Kerk in de Peuzelaarsteeg'. Verder opstel
len over Doperse instellingen als de beide scholen, wees- en
armenhuizen. In jaarboeken 'Haerlem' verschenen enige ne
crologieën. Jarenlang redigeerde hij het landelijk Doopsge
zind Jaarboek en hij was geruime tijd Curator van het Doops
gezind Seminarie te Amsterdam.
Na zijn emeritaat vestigde het echtpaar Hoekema zich weer in
hun land van herkomst: Friesland. Ook daar was hij bezig
met geschiedkundige navorsingen en publikaties.
In 1989 hield hij - tachtig jaar oud - zijn laatste preek in de
Haarlemse Vermaning en het kerkgebouw was propvol.
Dankbaarheid en waardering waren bijna voelbaar. De be
langstelling van en voor zijn oude Gemeente en gemeentele
den was tot het laatste toe zeer levendig.
Op 29 september 1992 woonden honderden de uitvaartdienst
in Heerenveen bij. Deze werd, op zijn verzoek, geleid door
zijn beide zoons Alle en Gabe, die alletwee het voetspoor van
hun vader hebben gevolgd.
Het verdriet werd overheerst door blijmoedige erkentelijk
heid: C.P. had velen heel veel gegeven.
Op het kerkhof van Hallum werd hij bijgezet. Daarmee was
zijn aardse gang afgerond.
Wilhelmus Johannes Iedereen die Wim van Liemt in welke kwaliteit ook - en hij
Bartholonieus Maria had er vele! - van nabij heeft meegemaakt, weet wel een inci-
Josephus van Liemt dent of anekdote te vertellen, karakteristiek voor deze door-
25 maart 1908-14 november tastende Haarlemmer. Hij was - om maar een voorbeeld te
I992 noemen - nauwelijks een paar dagen wethouder, of hij ging
een kijkje nemen in een woningcomplex, dat hoognodig aan
een opknapbeurt toe was en waarover al veel te doen was ge
weest. De wethouder constateerde, dat er een goedkopere
houtsoort gebruikt werd dan contractueel vastgelegd. Hij riep
de aannemer ter verantwoording, die de wethouder hondsbru
taal verweet, dat hij zich met zaken bemoeide waarvan hij
kennelijk geen verstand had. En dan te bedenken, dat Wim
van Liemt, vóór hij de politiek instapte, directeur (en inkoper)
was van de internationale houthandel Fetim. Arme aannemer!
Hij heeft het geweten.
Wie zal die geruchtmakende gemeenteraadsvergadering ver
geten, waarin Wim van Liemt twee bestuursleden van Haar
lems Bloei (de latere vvv) te kijk zette! In de kranten had het
bericht gestaan, dat café-restaurant Brinkmann zijn deuren
zou sluiten. Brinkmann zag er geen gat meer in op die 'ont-
HANS VOGELESANG
230
