De belangstelling bij zijn uitvaart en begrafenis was een in
drukwekkende staalkaart van zijn activiteiten.
Harry Prenen Op 20 oktober stierf, 77 jaar oud, Harry Prenen, historicus,
24 maart 1915-20 oktober publicist, tekenaar, dichter, journalist, oud-leraai van het
I992 Mendelcollege en medewerker van het Jaarboek Haerlem.
Bij zijn uitvaart op 24 oktober in de Mariakerk van Overveen
hield zijn broer Henk een herdenkingstoespraak en werd hij
ook herdacht door zijn oud-collega S. Haug, eertijds conrec
tor van het Mendelcollege. De redactie publiceert uit waar
dering voor wat Harry Prenen in al zijn veelzijdigheid voor
Haarlem heeft betekend, beide toespraken als een In Memo-
riam.
Wie Harry Prenen zegt proeft al Haarlem. Hier werd hij ge
boren, hier is hij getogen en gestorven. Niet voor niets kreeg
zijn autobiografisch boekje 'Wat mij betreft' als subtitel mee
'Haarlemse Herinneringen' en schreef hij 'Haarlem op vers
voeten', een verzameling gedichten over Haarlemse monu
menten van steen of van vlees en bloed.
Zijn geboorte was eigenlijk te vroeg én te laat. Zelf zegt hij
erover: Maar bij mij begon het maar minnetjes. Volgens het
getuigenis van mijn moeder, die het het beste weten kon,
woog die baby 2 pond en i'/2 ons! Wat Harry tekort kwam
aan geboortegewicht werd echter ruimschoots gecompen
seerd door de vele talenten die de weegschaal weer in even
wicht brachten.
Maar u weet uit het Evangelie hóe je moet omspringen met je
talenten: niet begraven, maar tot ontwikkeling brengen. Ta
lenten krijg je inderdaad als Godsgeschenk, maar ze leggen
wèl een verplichting op. Harry heeft volop aan die verplich
ting voldaan en is een goede en getrouwe rentmeester geble
ken.
Hij is ook te laat geboren. Alle moderne apparatuur met haar
toeters en bellen was aan hem niet besteed, hij drukte steevast
op de verkeerde knoppen. Hij hield het maar bij de benenwa
gen en de fiets; dat had dan wél het voordeel dat hij bij een
wandeling door Haarlem je iedere gevelsteen en ieder hofje
kon aanwijzen, compleet met zijn historische achtergrond,
niet afgeleid door verkeersborden en rempedalen. Zelf be
keek hij met gezonde spot de joggers die hem op zaterdag
voorbij draafden in hun kleurige trainingspakken en de blik
op oneindig om hun cholesterol één cijfertje achter de komma
WIM HELVERSTEIJN
233
