De allereerste Drukpers stond,
Die onmeetlijk nut zou schenken!
Houd, met onuitwischbaar schrift.
Costers naam in 't hart gegrift;
Die, een werktuig van den Heere,
In een' toen zoo doodsche nacht,
't Helderst leven heeft ge brag t...
Haarlems' volk! houd hem in eere!
Bij de volksfeesten op de Dreef en voor het Paviljoen ging
het ook niet op rolletjes: 900 van de 1000 toeschouwers
kregen niets te zien van het carousselrijden, mastklimmen,
tobbespel en boegsprietlopen.
Ondertussen deden honderd uitverkoren autoriteiten zich
op kosten van de burgerij tegoed aan een diner van 15,-
per couvert, de wijn niet meegerekend. Echt gezellig was
het kennelijk bij het diner dat de boekverkopers voor zich
zelf georganiseerd hadden.
Van Zeggelen stelde het diner van de autoriteiten naast dat
van de typografen:
Heeren van het Paviljoen,
Magen die zich feestlijk vulden,
A raison van vijftien gulden
Kan men fijne beeten doen.
Eet braaf, drinkt braaf,
Waartoe zoudt ge uw tong niet streelen!
Eet braaf, drinkt braaf,
Beter dan de typograaf.
Heeren. 't is uw schuld wel niet,
Dat die jongens in den Doelen
In hun maag welsprekend voelen,
Wat een schrale keuken biedt.
Eet braaf, drinkt braaf;
Maar denkt aan de drukkersgasten,
Eet braaf, drinkt braaf,
Beter dan de typograaf.
(Uit: 'Feestdiner en typografenhonger')
In de Hertekamp kon men vervolgens een door de Haar
lemse bloemisten ingericht bloemenfeest bezoeken. Helaas
heerste er aan de in- en uitgang een Egyptische duisternis,
terwijl zich aan de grond natuurlijk halsbrekend touwwerk
