vier maanden na zijn overlijden, kon Willem Borski tijdens
een zeer sobere plechtigheid op het Overveense kerkhof
worden begraven. Voor zijn familie telde zijn weduwe toen
al niet meer mee. Sedert 1918 rust hij op de Algemene Be
graafplaats te Bloemendaal v onder een zerk met aan het
hoofdeinde een wit marmeren kruis met rozen omstrengeld.
Het opschrift luidt: Willem Borski geboren 31 Augustus
1834 overleden te Cannes 30 Juni 1884. 'Ik heb U liefge
had met eene eeuwige Liefde, daarom heb ik U getrokken
met goedertierenheid' Jer. 31-3
Het was Willem Borski niet vergund geweest zijn droom-
paleis voltooid te zien.
Begin juli 1884 waren op Elswout alle werkzaamheden ge
staakt. Dat betekende ook. dat de beide zeventiende-eeuw-
se stalgebouwen aan demolitie ontkwamen, en de parkaan-
leg der Zochers bleef zoals hij was. Het huis, amper
voltooid aan de buitenzijde, werd gesaust in de kleur van
het zandsteen. De kozijnen en deuren werden roodbruin ge
verfd. Beglazing werd aangebracht en op de ruiten werden
glasgordijnen gekalkt om het hol ogende skelet een be
woonde indruk te laten maken. Van binnen bleef alles onaf
gewerkt staan met de ladders naar de verdiepingen er nog
in en met hier en daar hopen verharde cement.
Toen aanvankelijk geen van Borski's beide zusters er in
geïnteresseerd leek zijn uitgestrekt vast goed te behouden,
zag de toekomst voor Elswout er onzeker uit. Eindelijk in
1885 ontfermde mevrouw J.J. van der Vliet-Borski, de
oudste zuster van de erflater, zich over wat eens ook haar
vaderlijk bezit was geweest. Zij werd eigenares. In datzelf
de jaar hertrouwde Jacqueline Borski-Van Hoey Smith met
jhr. Henry Pieter Tindal, de oprichter/eigenaar van De Te
legraaf, een bewonderde en verguisde figuur.81 Al jaren had
hij met haar een liaison gehad. Het echtpaar kreeg twee kin
deren.
In 1886 liepen er geruchten, dat Henri Due d'Aumale
(1822-1897), toen wonende te Brussel, één der vijf zoons
van de Franse koning Louis-Philippe, voor de tweede keer
in ballingschap gezonden, zeer behoedzaam de mogelijk
heid van aankoop van Elswout liet aftasten. Tot werkelijke
onderhandelingen is het niet gekomen. Was het wellicht
mede de invloed van Leonide Leblanc (1842-1894), alias
Mademoiselle Maximum, geliefde van de prins, wier gun
sten hij in die tijd deelde met Georges Clémenceau (1841-
1929), die het aanknopen daarvan belette? Opmerkelijk is,
dat koning Leopold 11 der Belgen, die zijn neef (neveu)
was, korte tijd tevoren incognito op Elswout was geweest.
