1S_ burger in de krant de Haarlemmers op tot actie en vroeg hen
langs alle huizen in de stad te gaan om de stemming te pei-
let len. Zelf stelde de schrijver zich overigens niet beschikbaar
en voor deze actie maar volstond ermee om richtlijnen te ge
ls. ven. Op dezelfde dag, 18 juli, meldde F. Willekes Macdo-
nald zich en ontstond er een boeiende discussie tussen de
burgers onderling. Ook hij riep op tot actie en stelde voor
an dat medestanders hun adres naar hem zouden toesturen zo-
;,u dat hij het bezwaarschrift ter ondertekening kon terugstu-
N. ren. Hij kreeg daar reactie op van een andere briefschrijver.
et Die stelde dat de hele geschiedenis zou aflopen als een
in storm in een glas water. De Haarlemmer spreekt zijn grie
ft. ven uit, de een tegen den ander, over den nieuwen schouw-
,r_ burg, over de telkens verhoogde belastingen, enz., maar als
;n het op handelen aankomt, blijft hij thuis... Dit weten "onze
et vroede vaderenwel en daarom bekommeren zij zich wei-
et nig om de opinie van het meerendeel van de burgerij. Men
3r keft hier als kleine honden tegen elkander, en als dit con-
rt_ eert eenigen tijd geduurd heeft, gaat men kalm weder zijns
:n weegs.
Op 22 juli werd het stadsbestuur opnieuw door een brief-
tn schrijver op de korrel genomen en nu ging de discussie niet
st meer over wel of niet een nieuwe schouwburg. De politiek
;f in het algemeen werd ditmaal door het slijk gehaald en de
in briefschrijver signaleerde een reeds sedert vele jaren be-
oj staande ontevredenheid met het stadsbestuur. Hij zag de
schouwburgkwestie slechts als de befaamde druppel. Hij
ls verweet het stadsbestuur sedert jaren op de meest roekeloze
n wijze met gemeenschapsgeld om te springen. Een andere
k briefschrijver, M.W. Savry, viel op 29 juli de redactie van
,-t de Stads-Editie aan. Hij wenste in het vervolg verschoond
0 te blijven van de aandacht die de krant aan de kwestie be-
;r steedde. Hij nam het stadsbestuur in bescherming: dit aan-
blaffen van enkele nijdige stuurlui aan den wal' is vol-
maakt onvruchtbaar en weerzinwekkend en mag door geen
1- beschaafd man in bescherming worden genomen.
g Macdonald voelde zich aangesproken en reageerde veront
waardigd. Hij maakte van de gelegenheid gebruik te mel-
e den dat reeds 400 adressen hem bereikt hadden. Een bewo-
n ner van het Wilsonsplein riep zijn stadgenoten op de actie
•t van Macdonald te steunen en briefschrijver Savry werd
door een schrijvende stadsgenoot op zijn beurt in de grond
geboord. De Haarlemse kermis was compleet toen op 1 au-
1 gustus de krant het bezwaarschrift aan de koningin publi
ceerde. Macdonald deed nog een laatste poging en ver-
1 meldde zijn huisadres zodat alsnog Haarlemmers hun
153
