vens te staren op een goed gevulde zaal Dat zal dan voor
hem het beste loon zijn voor zijn volhardend streven. Laat
mij in afwachting daarvan de tolk zijn van de bevolking van
Haarlem en omstreken, wanneer ik hem van deze plaats
een woord van openlijke hulde breng voor hetgeen hij heeft
gedaan om de schenking te volmaken.
Tot slot sprak de heer M. Merens, voorzitter van het hoofd
bestuur van het Toneelverbond, een woord van dank aan
het 'Modelhuis Le Grand' voor de inrichting van de foyer,
de firma Sabelis voor de grote spiegels daar, de directeur
van de Gemeentewerken, de heer L.C. Dumont, voor zijn
begeleiding en de heer Crommelin, samen met enkele an
dere Haarlemmers, voor de geschonken voorhang. Hoogte
punt van de avond was de opvoering van het toneelstuk 'De
Heks van Haarlem' van Frederik van Eeden.
De reacties op het gebouw 19 februari 1918: Het is een mooi gebouw zoals het daar
staat, kloek en fier, op 't Wilsonsplein, dat - in tegenspraak
met alle vroegere alarmisten - er mee versierd is. Hoe heb
ben ze niet gejammerd, alsof hun perceelen waardeloos
zouden worden achter vreeselijke muren.
Al op 1 oktober 1918 gaf het Haarlems Dagblad zijn me
ning over het gebouw. De zitplaatsen zijn gemakkelijk en
ruim genoeg. Niemand hindert de buurman. De sterke hel
ling beneden maakt, dat ieder in parterre en stalles gemak
kelijk over het hoofd van zijn voorman heenziet. In sommi
ge loges geven de achterplaatsen geen goeden kijk op het
toneel. Die worden veranderd....De akoestiek van den
stadsschouwburg is gebleken prachtig te zijn. Niemand be
hoeft er hard te schreeuwen, het zacht gesproken woord
klinkt overal. Zelfs het gefluister. De spelers waren ingeno
men met het gebouw, hoewel het toneel voor een enkeling
groter van omvang gemaakt had kunnen worden. De brand
veiligheid stond kennelijk ook ter discussie. Het Haarlems
Dagblad plaatste op 10 oktober 1918 een communiqué van
de schouwburgcommissie, waarin melding werd gemaakt
van het bezoek van experts. Deze verklaarden dat er bijna
geen schouwburg in Nederland te vinden was die zo aan
alle eisen ten aanzien van brandpreventie voldeed. Dat was
dan ook de reden dat de laagst mogelijke verzekeringspre
mie voor dit gebouw werd betaald.
Geheel andere geluiden gaf het Haarlems Dagblad op 13
december 1918, waarbij de nrc werd aangehaald. De
schouwburg werd daarin door de toneelcriticus Frits Lens-
veldt afgedaan als ouderwets en de ontwerper werd verwe
ten teveel naar de oude voorbeelden te hebben gekeken.
