percelen bevonden en tot de uitoefening der koek en ban
ketbakkers affaire behoorden. Het geheel ging voor
20.000- van de hand. Voor hetzelfde bedrag verkocht Si
mon, hij noemt zich nu alleen maar banketbakker, de bak
kerij in 1907 aan Franciscus Gerardus Josephus du Maine.
Hij blijkt eveneens banketbakker te zijn en was afkomstig
uit Amsterdam. Het bezit wordt omschreven als een winkel
en woonhuis met bakkerij en daarnaast gelegen vrije poort
met pakhuis daarachter en erven genaamd 'Het huis met de
luifel' met achteruitgang in de Pieterstraat. Deze benaming
komt dan voor het eerst voor en zal door Simon Stam Pe-
terszoon zijn ingevoerd. Franciscus overlijdt in 1940 en
zijn weduwe, Emilie Hendrika Johanna van Os, verkoopt
het 'Huis met de luifel' in 1944 aan Mathieu Antonius Ree
nters, die het ernaast gelegen pand Kruisstraat 35 bewoon
de. Hij laat het huis met bakkerij verkopen in 1959, hij
woont zelf inmiddels in Frankrijk. Het bezit krijgt drie
nieuwe eigenaren: mejuffrouw Hendrica Johanna Aloysia
Remmelzwaan, winkelierster, wonende Kruisstraat 37; de
heer Ferdinandus Johannes Maria Remmelzwaan, banket
bakker; en mejuffrouw Maria Johanna Remmelzwaan, zon
der beroep, beiden wonende Kruisstraat. Zij zetten de bak
kerij voort onder dezelfde naam 'Het huis met de Luifel',
hetgeen een begrip in Haarlem, maar ook daarbuiten is ge
worden. Hun beroemdste artikel waren koekjes, 'De Haar
lemmer Halletjes', waarvan alleen zij het recept kenden.
Het pand is recent verkocht aan een particulier, die in eigen
beheer het gehele casco heeft gerestaureerd. De winkel
ruimte werd aanzienlijk vergroot en erboven ontstond een
nieuwe woning. De houten pui met de karakteristieke luifel
is opnieuw volgens het bestaande model vervaardigd. Op
het eerste gezicht lijkt de pui in eikehout te zijn uitgevoerd.
Dat is slechts schijn. Het hout is geschilderd in eikehout
structuur en is dus een imitatie van eikehout. Deze schilder
techniek wordt ook wel 'houten' genoemd.
lange wijngaardstraat 7 (beeldbepalend pand. casco
woningverbetering)
Het pand verkeerde in een erbarmelijke staat. De vorige ei
genaar had veel in eigen werkzaamheid 'opgeknapt' en dit
bleek niet van al te beste kwaliteit. De huidige eigenaar
heeft de complete kap en grote delen van de zijmuren moe
ten herstellen. Ook is de op de binnenplaats de in elkaar
geknutselde aanbouw gesloopt. Verder is het pand weer ge
schikt gemaakt voor bewoning.
