- weer in ere hersteld. Vervolgens zijn de balklagen weer
gecompleteerd en op sommige plaatsen voorzien van een
onderslagbalk in verband met de stabiliteit. Na herstel van
de bouwmuren kon begonnen worden met de inbouwpak-
ketten voor de woningen. De gevel aan de Zijlstraat is eerst
gereinigd en, nadat de slechte plekken waren ingeboet, is
het metselwerk opnieuw gevoegd. De zandstenen afdekpla-
ten op de trappen zijn - waar nodig - hersteld. De kozijnen,
ramen en kordonbanden werden geschilderd. De trapgevel
staat er nu weer goed bij. De gestukadoorde gevel aan de
Gedempte Oude Gracht is niet geheel kaal gehakt. Alleen
de loszittende delen zijn verwijderd, waarna het stukwerk
is hersteld. In december 1993 vond de oplevering plaats.
Het totale pand is gerestaureerd en bevat een winkel met
twee bovenwoningen.
Gemeentelijk grote markt 16 (rijksmonument, casco indeling)
monumentenbezit Al begin jaren '70 zijn door onder andere Cees Dam, de af
deling monumentenzorg en Wiek Röling ideeën ontwik
keld om het terrein achter Grote Markt 16 te verbinden met
de Vleeshal en Grote Houtstraat 1. Zo zou aan de Grote
Markt een cultureel eiland ontstaan. Pas in 1990 kwam dit
idee, met de definitieve plannen rond de Verweijhal, op
nieuw onder de aandacht. In het pand Grote Markt 16, ei
gendom van de gemeente Haarlem, was al jaren een souve-
nierswinkel gevestigd. Problemen ontstonden met de
huurder van dit souvernierswinkeltje, maar die werden la
ter opgelost. Eind 1990 vond overleg plaats met het Frans
Halsmuseum, Thijs Asselbergs als stadsarchitect, Wiek
Röling als architect van de Verweijhal, en monumenten
zorg. Een nieuw voorstel van de hand van ing. Steef van
der Veldt, ontwerper van monumentenzorg, verduidelijkt
met een maquette was naar ieders tevredenheid. Het plan
bestond in hoofdzaak uit het verbouwen van het huis met
het trapgeveltje. Grote Markt 16, als ingang en scharnier
punt tussen de begane grond, verdiepingen en kelder van de
Vleeshal (archeologisch museum) en de verdieping van
Grote Houtstraat 1 (Verweijhal). Uiteindelijk kon op 23
april 1991 de opdracht gegeven worden aan bouwbedrijf
V. de Vries.
Het was geen eenvoudige opdracht het gehele programma
van eisen te verwezenlijken. Het pand is smal aan de voor
zijde en loopt naar achter toe breed uit. Het achterterrein,
waar ook een lift moest komen, heeft kleine afmetingen.
Het smalle pand moest als hoofdentree voor het gehele
complex gaan fungeren en toegankelijk zijn voor invaliden.
210
