vensters van de begane grond veranderd van kruiskozijnen
in kozijnen met schuiframen. De kleinere vensters van de
verdieping zijn uit de bouwtijd. De topgevel vertoonde oor
spronkelijk vermoedelijk een meer renaissance uitmonste
ring. Het driehoekig fronton is mogelijk bij de veranderin
gen in de 18de eeuw toegevoegd. De houten dakruiter
dateert waarschijnlijk uit omstreeks 1770. Bij de verbouw
tot Frans Halsmuseum in 1911-1913 werden de 18de-
eeuwse vensters van de begane grond weer teruggerestau-
reerd naar de huidige kruisvensters. De laatste decennia
was er tekort aan onderhoudsgelden voor het schilderwerk.
Het houtwerk werd met een eenheidskleur wit behandeld
en het standaardgroen voor deur en ramen. Het natuursteen
was al lange tijd niet meer verzorgd.
In het kader van de vijfjarige schilderbeurt werd, mede op
verzoek van de directie van het museum, bekeken of de
kleurstelling van het schilderwerk anders kon en moest.
Voor zover mogelijk werden kleurmonsters genomen op
verschillende onderdelen van de gevel. Helaas werden wei
nig oude verfsporen meer aangetroffen op de vensters. An
ders was het met de dakruiter. Daar kwam, aan de binnen
zijde, onder een aantal teerachtige, zwart gekleuide lagen
een blauw(groen)achtige verflaag te voorschijn. Deze leek
slechts één keer in min of meer dezelfde tint te zijn overge-
215
Groot Heiligland 62, Frans
Halsmuseum, gevel
hoofdgebouw aan de
binnentuin, na de restauratie.
JL
