niet om: Gerrit van Assendelft, president van het Hof van
Holland, Vincent Cornelisz en Adriaan Stalpaard, rent
meester van Kennemerland en Friesland. 57) Hun uitspraak
(1534) hield ontbinding van het contract met Gregorio in
waarvoor Haarlem hem 1.900 over vier jaar uitgesmeerd
zou moeten vergoeden. Door verdere bemiddeling van
Adriaan Stalpaard werd dit bedrag gewijzigd in 1.300 dat
dan direct betaald moest worden. Deze som heeft de stad in
de vorm van losrenten geleend bij het Heilige Geesthuis.
Haarlem heeft ook de jaarlijkse rente betaald (6'/4%); in
1540 is de hoofdsom afgelost.58)
Dit alles betekende het einde van Gregorio's draperie in
Haarlem. Drie weefgetouwen kocht de stad van hem in
'535 voor 32'/2 om die daarna aan Haarlemmers van de
hand te doen. Het was immers bij keur verboden om appa
ratuur van de draperie uit de stad te laten gaan. In 1538 ver
trok ook Gregorio's echtgenote Christina de Wit. Ook nu
weer moest het eerder genoemde drietal Hollandse bestuur
ders zijn bemiddeling verlenen voor de vaststelling van het
exuerecht voor de goederen die Christina meenam. Grego
rio zou in drie jaarlijkse termijnen elk 120 betalen, het
geen ook geschied is.59)
De machtspositie van Hoe was het mogelijk dat Frans de Wit tegen de zin van in
De Wit en De Ayala elk geval een deel van het stadsbestuur en de drapeniers de
contracten met Spaanse kooplieden kon afsluiten en in het
bijzondereen tijd lang zo'n machtspositie kon bedingen bij
de export van lakens naar het Zuiden? Welke mechanismen
bewerkten dat Gregorio de Ayala het gedaan kreeg dat de
stad steeds forser zijn nieuwe draperie financieel ging on
dersteunen? Kortom, de vraag is: wie waren deze mensen?
Frans Jacobsz de Wit stamde uit een zeer welgestelde fami
lie. Voor de vermogensbelasting van 1498 werden Jacob
Jansz Witten kinderen voor 3.500 aangeslagen. Van de
ongeveer 2.150 belastingplichtige gezinshoofden behoorde
het gezin De Wit tot de 26 rijkste Haarlemse families waar
van het vermogen lag tussen 3.500 en 7.000 De formule
ring suggereert dat vader De Wit niet meer leefde en dat de
boedel nog onverdeeld was. Daar ons het aantal gerechtig
den in de erfenis onbekend is, kan niet bepaald worden
welk deel van het vermogen aan Frans is toegevallen.
Frans de Wit heeft zich, zoals we hiervoor reeds konden
schetsen, ontplooid tot een koopman van internationale al
lure. Een man die de jaarmarkten van Antwerpen en Ber
gen op Zoom frequenteerde en beschikte over de beste rela
ties met buitenlandse koopmanshuizen. Door zijn dochters
24
