Het aantal stichtingen en verenigingen waarvoor hij de
stichtingsakten en statuten verzorgde moet ontelbaar zijn.
Hij deed dat graag met stijl en enig ceremonieel vertoon:
comparanten werden vaak uitgenodigd aan het eind van de
middag in zijn grote en stijlvolle werkkamer te verschijnen.
Dan volgde een toespraakje en soms nadere uitleg van de te
tekenen stukken, waarna een en ander beklonken werd met
een glas wijn.
Rob Stuart vervulde op maatschappelijk gebied een groot
aantal functies: 21 jaar lang was hij directeur, later com
missaris van de Haarlemse Levensverzekering Maatschap
pij 'de Onderlinge van 1719', in de wandeling 'de Bos' ge
naamd. De laatste twee jaar was hij bovendien voorzitter
van de commissie belast met het organiseren van de leeste-
lijkheden ter gelegenheid van het 275-jarig bestaan van
I deze maatschappij. Het feest zelf maakte hij helaas niet
meer mee. Ook vele jaren was hij directeur van de Holland-
sche Maatschappij der Wetenschappen.
Sinds de oprichting van de Ruigrok Stichting in 1977 was
hij secretaris van deze charitatieve instelling, een veelom
vattende functie, waarvan hij hoopte dat hij die ook na zijn
pensioen nog lang zou kunnen vervullen.
Hij heeft deel uitgemaakt van de besturen van het Haarlems
Toneel, de Stichting Geestelijke Volksgezondheid, de
Stichting Historisch Museum Zuid-Kennemerland en niet
te vergeten de Stichting Haarlemse Hofjes. Hiervan was hij
na de oprichting in 1974 eerst vier jaar secretaris en van
1978 tot 1989 voorzitter. Het hofje van Heijthuijsen heeft
hem meer dan twintig jaar gekend en gewaardeerd als be
heerder van de penningen.
Bij al deze tijdverslindende bezigheden vond hij ook nog
de tijd om zijn lidmaatschappen van de Rederijkerskamer
'Trou Moet Blijcken' en de Rotary-club Haarlem-Oost in
houd te geven.
Rob Stuart was niet echt geïnteresseerd in sport; zijn li
chaamsbeweging beperkte zich eigenlijk tot wandelen en
fietsen, en soms meezeilen met vrienden. Dat laatste deed
hij dan ook met veel overgave en kennelijk plezier. In 1972
en 1973 heeft hij ongeveer 40 jaar oud wel een torse
sportieve inspanning geleverd door de 'Head of the River
een lange-afstandsroeiwedstrijd langs de Amstel, te roeien
in een veteranen-acht van het Spaarne, eenmaal zelfs als
slag. Die prestatie volbracht hij zeker meer door wilskracht
dan dank zij natuurlijke atletische aanleg.
Meer, zelfs veel, tijd en energie stak hij in zijn grote lief
hebberij, maritieme geschiedenis en met name het verza-
257
