Zijlstraat 72-74, voormalige
arrondissementsrechtbank
omstreeks 1890. Afbeelding
uit: J.L. Tadema, Haarlemsche
Jeugdherinneringen.
lege van b w bleef bij zijn standpunt; vervreemden van
gemeentegrond kon eigenlijk niet, maar in dit heel speciale
geval was men geneigd een oogje dicht te doen, men achtte
het aanbod zeker niet onbillijk en de 15.000- bleef dan
ook overeind.7) Dit touwtrekken ging een tijdje door totdat
het Rijk beide percelen domweg op eigen initiatief liet taxe
ren en het verschilbedrag van 11.000,- aan b w ter
keuze voorlegde. Sl Uiteindelijk werd in de gemeenteraad
van 16 april 1890 besloten daarmee akkoord te gaan.91 Een
dergelijk besluit had directe gevolgen voor de omwonenden.
Een eigenaar van een aangrenzend perceel in de Nobelstraat
verzocht in dat jaar toestemming om de tuinmuur tussen zijn
huis en de voormalige arrondissementsrechtbank te verho
gen. Het antwoord van de gemeente luidde dat zij hem niet
kon helpen omdat het voormalige gerechtsgebouw met in
gang van 1 januari 1891 eigendom van het Rijk zou worden
en hij zich dientengevolge tot de betreffende minister moest
wenden. Het zou uiteindelijk tot 5 augustus 1891 duren
voordat de overeenkomst tussen het Rijk en de gemeente
Haarlem in kannen en kruiken was. Eerst bleven de contrac
ten maandenlang in Haarlem in een bureaulade liggen en
vervolgens gooide het overlijden van koning Willem 111,
eind 1890, roet in het ambtelijk eten en konden geen beslis
singen in de Tweede Kamer worden genomen. ,0) Vanaf
1 januari 1891 werd, in afwachting van de verhuizing naar
de Zijlstraat, het oude postkantoor aan de Smedestraat van
de gemeente gehuurd.
112
