kunstenaar heette, was genoemd naar een vorstin: de dich
tende koningin van Roemenië, Carmen Sylva (1843-1916).
Vogel was haar persoonlijke 'Kammerrezitator' geweest, en
hij had haar meerdere malen opgezocht in haar paleis in
Boekarest.32)
Men betrad het huis via een grote, marmeren hall, waar het
portret van de koningin, gesigneerd en van een opdracht
voorzien, op een ezel stond. Langs het trappenhuis met aller
lei indrukwekkende familieportretten bereikte de leerling
Vogels studeerkamer, een grote kamer met een erker, die
uitkeek over de Haagse Statenlaan.
Er zijn drie overweldigende dingen in die kamer, schreef in
die tijd een journaliste, Hermance Fahrensbach. Dit waren:
Vogels schemerlamp, die op een zuil gelijkt uit de decors
van het een of andere klassieke drama: de boekenkast die
over de geheele breedte van den achterwand als een gotisch
kerkraam het effect verstevigt, en het schrijfbureau, dat on
gekende afmetingen heeft en toch schier te klein is, afgaande
althans op de overlading, die er de sfeer van voortdurenden
arbeid schept33)
Voor het raam stond een beeld van Napoleon, van massief
brons en ivoor, denkend, met de rechterhand in de revers van
zijn tenue, en een Boeddhabeeld. Hans Phaff herinnert zich
speciaal een grote koperen lessenaar, waar een openge
slagen bijbel op lag. Vogel, die overtuigd katholiek was,
vertelde dat hij hiervoor dispensatie van de bisschop had
gehad.34)
In deze indrukwekkende ruimte ontving Vogel zijn timide
leerlingen. Gelukkig was hij blijkbaar een behoorlijk peda
goog. Hij stelde zijn studenten onmiddellijk op hun gemak.
Zijn charme was spreekwoordelijk. Hij gaf zijn leerling een
onderwerp op dat deze moest uitwerken; als de tekst naar
Vogels zin was, moest Phaff het leren voordragen, met alle
modulatie en scandering die in die dagen werd vereist.35)
Een ander gevolg van deze lessen was dat zijn ouders met de
Vogels bevriend raakten. Vader H.J. Phaff, adjudant van
koningin Wilhelmina, had met overste Vogel b.d. namelijk
één ding gemeen; beiden hadden de Hoofdcursus in Kam
pen bezocht, een geheel andere militaire opleiding dan de
deftige Koninklijke Militaire Academie in Breda. In Kam
pen begon je als gewoon soldaat. Overdag trainde je met de
andere rekruten, en 's avonds studeerde je. Zowel de Vogels
als de Phaffs geloofden in deze leerschool, en majoor Phaff
meende zelfs dat alle grote mannen uit Kampen kwamen, en
citeerde dan Van Heutsz en Colijn.
Het duurde niet lang of de Phaffs kwamen op de debat-
150
